W 1190 roku, gdzieś w majestatycznych Himalajach, doszło do jednej z największych katastrof geologicznych w zapisie historycznym. Jak teraz sugerują naukowcy, gigantyczny szczyt, prawdopodobnie przekraczający 8000 metrów, nagle zawalił się, a potężne osuwisko zmieniło krajobraz regionu, a wpływy tego zdarzenia można odczuć nawet na dalekich równinach Indii i Nepalu.

Francuski zespół naukowy pod kierownictwem Jérôme'a Lave'a z Narodowego Centrum Badań Naukowych (CNRS) i Uniwersytetu Lotaryngii odkrył dowody na to wydarzenie w osadach wzdłuż rzeki Narayani, na południowych równinach Himalajów. Znaleziono tu nieoczekiwanie wysoki poziom węglanów, co wskazuje na niecodzienną aktywność geologiczną.

Zastanawiając się, skąd mogły pochodzić te osady, naukowcy zwrócili uwagę na masyw Annapurny, górujący nad miastem Pokhara. Odkryli tu geologiczne dowody na ogromne, dawne osuwisko, które mogło być odpowiedzialne za wprowadzenie tak dużej ilości węglanów do rzeki.

Próbki drewna i kamienia zebrane z obszaru, który jest obecnie znanym jako Cyrk Sabche, pozwoliły naukowcom datować to wydarzenie na około 1190 rok. Wydaje się, że wtedy to ogromny szczyt, prawdopodobnie drugi ośmiotysięcznik w masywie Annapurny, nagle się zawalił, powodując osuwisko, które zmieniło kształt krajobrazu Himalajów na zawsze.

Efekty tego katastrofalnego dnia można zobaczyć do dzisiaj. Ruiny dawnego szczytu leżą teraz u stóp masywu Annapurny, a osady wyniesione przez osuwisko zasypały dolinę, w której dzisiaj leży miasto Pokhara.

Odkrycie to rzuca nowe światło na dynamiczną historię geologiczną Himalajów. Pokazuje, że tak ogromne góry jak te, które widzimy dzisiaj, nie są stałe, ale są częścią ciągle zmieniającego się krajobrazu naszej planety. Znajomość tej historii jest niezbędna do zrozumienia przyszłych zmian, które mogą mieć miejsce na naszej planecie. Wciąż wiele jest do odkrycia, ale to odkrycie stanowi krok naprzód w naszym zrozumieniu, jak Himalaje stały się tym, czym są dzisiaj.