Świat stoi w obliczu bezprecedensowego kryzysu klimatycznego, w miarę jak temperatury w dalszym ciągu rosną do alarmującego poziomu. Według badań przeprowadzonych przez profesor Qingxiang Li z Uniwersytetu Sun Yat-sena rok 2023 będzie najcieplejszym rokiem w historii. Badanie, oparte na globalnym chińskim zbiorze danych Merged Surface Temperatura 2.0 (CMST 2.0), pokazuje, że maj tego roku został już uznany za najcieplejszy miesiąc w historii.

Po przeanalizowaniu danych CMST 2.0 naukowcy odkryli , że pierwsza połowa 2023 r. była trzecią najgorszą temperaturą od rozpoczęcia pomiarów, zaraz za latami 2016 i 2020. W kwietniu średnia globalna temperatura powierzchni mórz osiągnęła rekordowy poziom, a w czerwcu średnia globalna temperatura powietrza na lądzie osiągnęła najwyższy poziom, dzięki czemu maj był najgorętszym miesiącem w historii średnich globalnych temperatur powierzchni.

W badaniu prognozuje się również, że do drugiej połowy 2023 r. temperatury na świecie będą nadal rosły, do czego przyczynią się takie czynniki, jak El Niño i powszechne pożary. W lipcu tego roku odnotowano już bezprecedensowy wzrost zarówno średniej globalnej temperatury powierzchni morza, jak i średniej globalnej temperatury lądu, bijąc wszystkie dotychczasowe rekordy.

Profesor Lee ostrzega, że ​​jeśli obecne trendy się utrzymają, rok 2023 może być dopiero początkiem. „Biorąc pod uwagę obecną trajektorię i wyniki prognoz krótkoterminowych El Niño, a także niezwykle pozytywną fazę wielodekadowej oscylacji Atlantyku, która ma silny wpływ na globalne temperatury powierzchni, oczekuje się, że rok 2023 będzie najgorętszym rokiem w historii” – dodał. powiedział. „Co więcej, w 2024 r. na powierzchni Ziemi mogą wystąpić jeszcze wyższe temperatury”.

Nie można przecenić wartości zbioru danych CMST 2.0. Opracowany przez grupę profesora Lee, jest jednym z najbardziej kompleksowych zbiorów danych referencyjnych na temat temperatur powierzchni Ziemi. Łączy dane dotyczące temperatury gruntów pochodzące z ponad stu lat i nowoczesne badania, dostarczając bezcennych informacji klimatologom i decydentom. Ten zbiór danych podważył także koncepcję „przerwy w globalnym ociepleniu” w ciągu ostatniej dekady i został poszerzony o dane dotyczące temperatury w Arktyce.