Po przeanalizowaniu struktury społecznej i długości życia prawie tysiąca gatunków ssaków, chińscy badacze doszli do jednoznacznego wniosku. Zwierzęta społeczne żyją dłużej niż samotne.

Wśród ssaków występują gatunki o bardzo zróżnicowanej organizacji społecznej – od zatwardziałych samotników, spotykających się z krewnymi wyłącznie w celu krycia, po gatunki monogamiczne utrzymujące związki ze stałym partnerem przez wiele sezonów, po zwierzęta prowadzące grupowy tryb życia. Maksymalne długości życia są równie zróżnicowane, przy czym małe gryzonie i owadożerne, takie jak ryjówki, żyją maksymalnie około dwóch lat, podczas gdy wieloryb grenlandzki może żyć do 200 lat.

Wcześniej naukowcy odkryli, że silne więzi społeczne mogą przedłużyć życie nawet w obrębie tego samego gatunku: samice pawianów niedźwiedzi, które utrzymywały stabilne i silne relacje z krewnymi, żyły dłużej niż ich rodacy, których więzi były słabsze i bardziej chaotyczne. Jednak mechanizmy molekularne leżące u podstaw ewolucyjnych związków między społecznością a długowiecznością u ssaków od dawna są niejasne.

Po przeanalizowaniu danych dotyczących 974 gatunków ssaków naukowcy z Instytutu Zoologicznego Chińskiej Akademii Nauk (ChRL) podzielili je na trzy grupy w zależności od stylu życia – samotne, w parach lub w grupie – a następnie porównali długość życia gatunków z różnych grup.

Okazało się, że nawet zwierzęta tej samej wielkości, ale prowadzące inny tryb życia, znacznie różnią się długością życia, a samotnicy żyją zauważalnie krócej niż ci, którzy dużo czasu spędzają w towarzystwie bliskich.

Naukowcy przeprowadzili również analizy transkryptomiczne na 94 gatunkach ssaków i zidentyfikowali ponad 30 genów, hormonów i szlaków łączących długowieczność ze społeczeństwem, z których ponad połowa ewoluowała równolegle pod podobną presją selekcyjną. Ponieważ wiele genów zostało powiązanych z układem odpornościowym, badanie potwierdza sugerowany wcześniej związek między odpornością a długowiecznością.

Wyniki prac dowodzą molekularnego związku między towarzyskością (a ponadto obecnością silnych więzi społecznych) a długowiecznością u wielu różnych gatunków ssaków - od maleńkich ryjówek po olbrzymie wieloryby i nas ludzi.

Badanie zostało opublikowane w czasopiśmie Nature Communications.