Naukowcy z University of Sydney z Australii, zidentyfikowali związek między upadkiem starożytnych miast Imperium Khmerów i Mezoameryki w latach 900-1500 a zmianami klimatycznymi. Poinformowano o tym w artykule opublikowanym w czasopiśmie Proceedings of the National Academy of Sciences.

Upadek miast Khmerów w kontynentalnej części Azji Południowo-Wschodniej - w tym monumentalnego Angkoru - oraz miast Majów w Mezoameryce, zbiegł się z okresami wielkiej zmienności klimatu. Podczas gdy ceremonialne i administracyjne ośrodki miejskie wielu miast zostały opuszczone, okoliczne społeczności przetrwały, być może dzięki długoterminowym inwestycjom w zrównoważone krajobrazy rolnicze.

Starożytni stworzyli pola uprawne, które działały jako masywne odbiorniki wody, osadów i składników odżywczych. Długoterminowe inwestycje w żyzność gleby oraz gromadzenie i magazynowanie zasobów wodnych stały się sposobem na przetrwanie niektórych społeczności, który trwał długo po opuszczeniu miast. Na przykład w starożytnym mieście Angkor, w dzisiejszej Kambodży, centrum miejskie było opuszczone przez kilkadziesiąt lat, ale otaczający krajobraz mógł przetrwać epizody stresu klimatycznego.

Wyniki badań podkreślają, że długoterminowe i zakrojone na dużą skalę inwestycje w odporność krajobrazu, takie jak poprawa retencji wody, poprawa żyzności gleby i ochrona bioróżnorodności, mogą pomóc społecznościom miejskim i wiejskim w okresach stresu klimatycznego.