W ciągu ostatnich lat obserwujemy niepokojący wzrost liczby ognisk szarańczy spowodowanych przez zmiany klimatyczne, co stwarza poważne zagrożenie dla światowego bezpieczeństwa żywnościowego. Artykuł naukowy opublikowany w Science Advances podkreśla, że siedliska szarańczy mogą powiększyć się nawet o 25% w wyniku ocieplenia klimatu, a inwazje tego owada mogą doprowadzić do nieurodzaju.

Badania przeprowadzone przez naukowców z Singapuru i Chin dowodzą, że plagi szarańczy pustynnej mają bezpośredni wpływ na zagrożenie głodem i bezpieczeństwem żywnościowym na świecie. Szczególnie zagrożone są Afryka, Bliski Wschód oraz Azja Południowa. Rój szarańczy zajmujący obszar 1 km kw. może składać się z około 80 milionów osobników, które w ciągu jednego dnia są w stanie zjeść ilość roślin wystarczającą do nakarmienia 35 tysięcy ludzi.

Jednym z najbardziej dramatycznych przykładów jest kryzys szarańczy w Afryce Wschodniej w latach 2019-2020, który był największym takim wydarzeniem od 25 lat. Naukowcy wskazali, że duże chmary szarańczy zdolne są do migrowania przez terytorium kilku państw, atakując niemal jednocześnie kraje takie jak Jemen, Somalia, Etiopia i Indie.

Wybuchy plagi szarańczy na tak dużą skalę potęgują kryzysy i stanowią wyzwanie dla organizacji walczących z tymi plagami, a także zagrażają produkcji roślinnej i bezpieczeństwu żywnościowemu na terenach pustynnych.

Badanie to pozwoliło również zidentyfikować 10 krajów, które będą narażone na największe zagrożenie związane z epidemiami szarańczy, wśród których wymienia się Maroko, Indie, Algierię, Pakistan czy Arabię Saudyjską. Naukowcy podkreślają, że jednoczesne występowanie kryzysów szarańczy w ważnych dla globalnego bezpieczeństwa żywnościowego regionach, takich jak Afryka i Azja Południowa, może prowadzić do poważnych nieurodzajów.

Zmiany klimatyczne, zwłaszcza zjawiska takie jak El Niño, powodzia i prędkość wiatru, mają kluczowe znaczenie dla rozmieszczenia siedlisk szarańczy i mogą przyczyniać się do „przestrzennej synchronizacji” epidemii tych owadów.

Według badań, nawet jeśli ludzkość zdecydowałaby się na znaczące ograniczenie emisji gazów cieplarnianych, regiony takie jak Afryka północno-zachodnia, Róg Afryki, Bliski Wschód oraz Indie i Pakistan wciąż będą narażone na wysokie ryzyko plag szarańczy w latach 2065–2100.

Dodatkowo, w scenariuszu opartym na kontynuacji używania paliw kopalnych, ocieplenie klimatu może znacząco rozszerzyć istniejące siedliska szarańczy, a także doprowadzić do powstania nowych ognisk szarańczy w Azji Środkowej.

Takie wnioski wskazują na konieczność międzynarodowej współpracy w zakresie monitoringu i zwalczania szarańczy, a także potrzebę adaptacji technik rolniczych i systemów żywnościowych w celu zmniejszenia zagrożenia dla światowego bezpieczeństwa żywnościowego.