Lasy i inna roślinność z reguły utrudniają jedynie odnalezienie zwłok zmarłych, zarówno z powietrza, jak i z ziemi. Botanicy ze Stanów Zjednoczonych zorientowali się, jak pomóc zespołom poszukiwawczym w tej trudnej sprawie. Wyniki badań opublikowano w Trends in Plant Science.

Patrole spacerowe podczas poszukiwania szczątków zmarłych mogą być skuteczne tylko wtedy, gdy las, w którym prowadzone są poszukiwania, jest przejezdny i niezbyt duży. We wszystkich innych przypadkach proces jest bardzo skomplikowany. A jeśli mówimy o takich częściach świata, jak lasy amazońskie, to poszukiwania tam są całkowicie niemożliwe, ponieważ miejsca te są w większości nieprzejezdne i roją się od śmiercionośnych owadów i drapieżników.

Dlatego botanicy wpadli na pomysł, że rośliny, które dziś przeszkadzają w poszukiwaniach, mogą zostać sojusznikami w tej sprawie. Wiadomo, że rozkładające się zwłoki uwalniają różne substancje, które mogą zostać wchłonięte przez rośliny. Ta banalna wiedza skłoniła naukowców do zbadania związku między roślinami a rozkładem ludzkiego ciała, które naukowcy będą prowadzić w najbliższej przyszłości w Center for Anthropological Research na University of Tennessee (USA). Naukowcy ocenią, w jaki sposób „wyspy rozkładu zwłok”, czyli obszar otaczający szczątki, zmieniają stężenie składników odżywczych w glebie i jak te zmiany przejawiają się w pobliskich roślinach.

Botanicy uważają, że najbardziej oczywistym skutkiem takiej „wyspy” będzie duże uwolnienie azotu do gleby, zwłaszcza latem, kiedy rozkład jest znacznie szybszy niż zimą. Według naczelnego autora pracy, profesora Neila Stewarta Jr. z University of Tennessee, obecność takiej ilości azotu może powodować zmiany koloru i odblaskowości liści rosnących w pobliżu drzew i krzewów.

Tak więc przeciętny Amerykanin, według naukowców, ma w swoim ciele około 2,6 kilograma azotu. Jeśli przyjmiemy, że „wyspa rozkładu” jego zwłok ma około trzech metrów kwadratowych, to ilość azotu będzie około pięćdziesiąt razy większa od standardowej dawki dla krzewów i drzew. Technologia teledetekcji fenotypów roślin opartych na bezzałogowych statkach powietrznych pomoże wykryć zmiany w tych ostatnich.

Ale jak nie pomylić „rozkładających się wysp” ludzkich szczątków ze zwłokami innych dużych ssaków ginących w lasach? W tym celu naukowcy zamierzają znaleźć i wyizolować metabolity, które są specyficzne tylko dla ludzi.

Większość osób, które nie są przedstawicielami tradycyjnych społeczności i nie wykonują określonego zawodu, nie je dzikich zwierząt, używa narkotyków i wszelkiego rodzaju konserwantów żywności, co zdaniem badaczy powinno mieć wpływ na wygląd roślin.

Gdyby botanicy dysponowali danymi o konkretnej zaginionej osobie, to zdaniem naukowców możliwe będzie wyodrębnienie specyficznych dla niej metabolitów. Na przykład profil chemiczny nałogowego palacza będzie się różnił od profilu niepalącego.

Jednocześnie eksperci twierdzą, że pewne elementy technologii są już wykorzystywane w poszukiwaniach, ale naukowcy wciąż nie znają wielu niuansów interakcji roślin z różnymi substancjami, które mogą wydzielać ludzkie zwłoki. Pełne praktyczne zastosowanie tych pomysłów zajmie kilka lat. Nad badaniami będą pracować nie tylko botanicy, ale także antropolodzy i gleboznawcy.