Ogólnie uznawana teoria zakłada, że życie istnieje na Ziemi dzięki temu, że nasza planeta posiada silne pole magnetyczne, które skutecznie odcina dostęp do powierzchni dla promieniowania kosmicznego. Okazuje się jednak, że może to być nie do końca prawdziwe.

Przebiegunowanie ziemskiego pola magnetycznego bywa często przedstawiane, jako potencjalna katastrofa dla naszego gatunku. Ostatnie takie zdarzenie miało miejsce wtedy, gdy ludzi nie było jeszcze na Ziemi. Miało to miejsce 780 tysięcy lat temu i bywa nazywane od nazwisk odkrywców przebiegunowaniem Brunhesa–Matuyamy. To właśnie na bazie tych ustaleń stwierdzono, że proces ten jakkolwiek cykliczny, trwa bardzo długo. Odwrócenie biegunowości pola zajęło wtedy około 10 tysięcy lat.

Okazuje się jednak, że 41 tysięcy lat temu również doszło do takiego zdarzenia zwanego wydarzeniem Laschampa. Wtedy przebiegunowanie wystąpiło bardzo szybko w geologicznej mierze, bo po niespełna 250 latach. Według wszelkich danych, wtedy na Ziemi byli już ludzie, a skoro istniejemy to znaczy, że to przetrwali. Badania wykazały, że ani flora, ani fauna naszej planety, nie zareagowała dramatycznie na fakt osłabienia ziemskiej magnetosfery.

To prowadzi do konkluzji, że nawet w okresie znacznego osłabnięcia pola magnetycznego, promieniowanie kosmiczne nie było w stanie wyrządzić daleko idących strat. Kłuci się to jednak z uznawanymi teoriami, chyba, że dodamy do tego inny parametr ochronny, atmosferę.

Z symulacji wynika, że odpowiednio gruba atmosfera jest w stanie ochronić organizmy żywe mimo braku ochrony magnetycznej. Zdaniem naukowców zupełny brak ziemskiej magnetosfery spowodowałby najwyżej dwukrotny wzrost ilości promieni kosmicznych docierających do powierzchni Ziemi. Jednak gdyby nasza atmosfera stała się cieńsza o 10% to ten wzrost wyniósłby już 1600 razy i nie skończyłoby się to szczęśliwie.

Przed kilkoma dniami Chiny poinformowały o ustanowieniu strefy obrony powietrznej, która rozciągała się na teren spornych wysp zwanych przez Japończyków Senkaku. Wczoraj bez porozumienia z Pekinem w obszar ten wleciały dwa amerykańskie bombowce B-52.

Chińczycy oczekiwali, że każdy statek powietrzny, który znajdzie się w wytyczonej przez nich strefie będzie się komunikował oficjalnymi kanałami w celu potwierdzenia zgody na jego obecność. Krok Pekinu spotkał się ze zdecydowaną reakcją Japonii, oraz Korei Południowej, której terytorium również znalazło się w strefie. Wczoraj sprzymierzeniec obu tych gospodarczych potęg, czyli USA pogwałciło chińskie zalecenia wlatując demonstracyjnie w zakazany obszar i to bombowcami strategicznymi.

Wcześniej Chińczycy ostrzegali, że każdy samolot, który bez uzgodnień znajdzie się w wytyczonym obszarze, zostanie przechwycony przez ich lotnictwo. Amerykanie swoim demonstracyjnym przelotem wykonali pokerowy gest, "sprawdzam". Okazało się, że nie było zapowiadanej reakcji ze strony Chin. To ośmieliło Japończyków, którzy polecili, aby ich narodowi przewoźnicy lotniczy, Japan Airlines oraz All Nippon Airlines, zaprzestali identyfikowania się w momencie przelotu przez strefę. Kierownictwo tych firm zapowiedziało, że zaprzestaną tych procedur od środy.

Na Morzu Wschodniochińskim rośnie konflikt, który pozornie jest wyeskalowany za bardzo w stosunku do wartości kamienistych wysp. Nawet argument w postaci znalezionych w okolicy Senkaku paliw kopalnych nie wydaje się być wystarczającym do wszczynania tak poważnej awantury, jaka się tam szykuje. Faktem jest jednak, że sporne wyspy mogą zapoczątkować konflikt militarny, w który uwikłane będą trzy największe gospodarki świata, w kolejności USA, Chiny i Japonia.

Jeszcze rok temu, gdy ktoś mówił o ryzyku kolizji z asteroida nikt nie traktował tego poważnie. Wiele zmienił spektakularny upadek asteroidy czelabińskiej z  15 lutego tego roku. Nagle okazało się, że jest to realne zagrożenie. Wydarzenie to rozpoczęło tez ogólnoświatową dyskusję na temat naszego bezpieczeństwa w kosmosie.

Ludzkość posiada odpowiednią technologię, aby zniwelować zagrożenie, jakie może stanowić dla naszej planety nawet duże ciało niebieskie, które znajdzie się na kursie Ziemi. Możemy sobie poradzić nawet z 10 kilometrowymi skałami kosmicznymi jak ta, która spadła 65 milionów lat temu niszcząc habitat dinozaurów. Aby ochronić się przed takim ciałem niebieskim można użyć wielu statków kosmicznych, które wpadając na nie poprzez siłę kinetyczną wpłynęłyby na jej trajektorię. Bez wątpienia w przypadku takiego realnego zagrożenia koszty zostaną zepchnięte na plan dalszy.

Problem jednak polega na tym, że aby działać trzeba być w stanie wykrywać takie zagrożenia, a z tym nie jest najlepiej. Świadczy o tym chociażby kompromitujące dla wszystkich agencji kosmicznych przeoczenie wspomnianej asteroidy, która spadła na Uralu w Rosji. Można, zatem powiedzieć, ze kluczem do obrony Ziemi jest zdolność wczesnego wykrywania zagrożeń i nie mówimy o tygodniach do impaktu, ale o latach.

Kwestia niezdolności do wykrywania takich zagrożeń przykuwa uwagę niektórych organizacji. Powstają nawet specjalne inicjatywy jak kierowana przez dawnego astronautę Eda Lu Fundacja B612. Jej głównym celem jest obrona Ziemi przed kosmicznymi zagrożeniami. Właśnie z tego powodu fundacja zamierza umieścić w kosmosie specjalny prywatny teleskop, Sentinel, który już od 2018 roku będzie wypatrywał i katalogował wszystkie obiekty NEO ( Near Earth Object). Spodziewane jest wykrycie ponad pół miliona asteroid w bezpośredniej okolicy Ziemi.

Pojawia się coraz więcej informacji wskazujacych na możliwą fragmentację komety ISON. Według tych doniesień nie można liczyć na to, że zobaczymy kometę widoczną nawet o poranku. Wieści o rozpadzie komety ISON nie są jeszcze potwierdzone, ale zaczyna o tym wspominać coraz więcej źródeł.

Już 3 grudnia tego roku jasność komety ISON może osiągnąć taki poziom, że nawet chwile po wschodzie Słońca może być widoczny warkocz, co byłoby widokiem zaiste niezwykłym. Wszystko to może być jednak niemożliwe, jeśli kometa ISON rzeczywiście uległa dzisiaj fragmentacji.

O rzekomej fragmentacji komety ISON można przeczytać na naukowych forach. Według tych doniesień pomiędzy 21 a 25 listopada dokonywano licznych obserwacji za pomocą radioteleskopu IRAM. W ich wyniku wykryto wielokrotne, osłabienie emisji z jądra, w tym obficie wydzielającego się cyjanku wodoru. Przyczynił się do tego również polski astronom Michał Drahus. 

Według znanych modeli drastyczne zmniejszenie emisji może oznaczać fragmentację komety lub kończącą się aktywność tego obiektu. Ta druga możliwość oznaczałaby przekształcenie się C/2012 S1 ISON z komety w asteroidę. Początkowo kometa miała osiągnąć oszałamiająca jasność -13 ale obecnie zmieniono te przewidywania do -3. Najjaśniej zaświeciła do tej pory z magnitudą +4. Nie sprostanie oczekiwaniom może oznaczać, że znajduje się tam znacznie mniej wody i innych substancji chemicznych.

Nie wiadomo, co tak naprawdę dzieje się teraz z kometą. Znajduje się on tylko kilka stopni ponad Słońcem, co czyni jej obserwacje bardzo trudną. Aby przekonać się, co się tam dzieje będziemy potrzebowali danych z obserwatoriów astronomicznych w kosmosie. Już obecnie ISON wszedł w zasięg satelity STEREO A ale za kilka dni pojawi się na wszystkich możliwych obserwatoriach solarnych z SOHO, SDO i drugim STEREO włącznie.

^{Foto: Damian Peach}

Wiadomość pochodzi z serwisu tylkoastronomia.pl

Chińskie ministerstwo obrony narodowej poinformowało, że ustanowiono nowa strefę obronną na terenie Morza Wschodniochińskiego. W jej skład weszły terytoria sporne takie jak wyspy Senkaku. Japonia uznała to za "całkowicie niedopuszczalne".

Sytuacja polityczna w obrębie basenu Morza Wschodniochińskiego zmierza w kierunku eskalacji. Konflikt terytorialny o wyspy, do których prawa roszczą sobie zarówno Chiny jak i Japonia, wchodzi w nową fazę. W przeszłości widzieliśmy już tak dziwaczne przejawy walki o te skaliste wysepki jak bitwy morskie z wykorzystaniem armatek wodnych. Tym razem sytuacja robi się dużo bardziej poważna.

Chińskie władze stworzyły powietrzną strefę obrony wybrzeża, co w praktyce oznacza, że każdy samolot, który znajdzie się tam bez zgody Chin może zostać zestrzelony. Japończycy stwierdzili, że te groźby to skandal i ostro skrytykowały jednostronną decyzję Pekinu w tej sprawie.

Kłopot z wyspami Senkaku zwanymi przez Chińczyków Diaoyu, zaczął się wtedy, gdy Japonia odkupiła sporne terytorium od prywatnego właściciela. Pekin nie uznaje tej transakcji, a krok, który wykonano w sobotę z ustanowieniem strefy obrony to ewidentne wyzwanie militarne rzucone nie tylko Japonii, ale też USA.