W świecie nauki często pojawiają się doniesienia, które rozpalają wyobraźnię publiczności. Jednym z takich przypadków jest historia "piramidy" znalezionej na Antarktydzie, która okazała się być naturalną formacją górską. Geolodzy z Uniwersytetu Kalifornijskiego wyjaśnili, że ta niezwykła struktura nie jest dziełem człowieka ani pozostałością po dawnych cywilizacjach, ale wynikiem długotrwałych procesów erozyjnych. Góra, o której mowa, znajduje się w pasmie górskim Ellsworth i została odkryta już w 1935 roku. Jej piramidalny kształt jest efektem erozji, podczas której woda, zamarzając i rozszerzając pęknięcia w skałach, nadawała jej obecny kształt przez miliony lat.

W poszukiwaniu odpowiedzi na pytania o wszechświat, nauka rozwinęła szereg odważnych teorii, które próbują wyjaśnić jego strukturę, pochodzenie i przyszłość. Każda z tych teorii rzuca wyzwanie istniejącemu porządkowi i sugeruje intrygujące alternatywy dla naszego rozumienia kosmosu.

Zjawisko zielonego światła obserwowane nad Wenus i Marsem zwróciło uwagę naukowców na całym świecie. Choć na pierwszy rzut oka mogłoby się wydawać, że jest to fenomen nadnaturalny, w rzeczywistości ma on głębokie podstawy naukowe, związane z procesami zachodzącymi w atmosferach tych planet.

Z najnowszych badań wynika, że Homo sapiens dotarli do północnej Europy już około 45 000 lat temu, co stanowi jedne z najwcześniejszych dowodów na obecność współczesnych ludzi na tym kontynencie. Badania przeprowadzone na stanowisku archeologicznym Ranis, znajdującym się w pobliżu zamku w Ranis w środkowych Niemczech, dostarczyły niezbitych dowodów na współistnienie Homo sapiens z neandertalczykami w Europie Północnej przez kilka tysięcy lat, zanim ci ostatni ostatecznie wyginęli.

W 1284 roku w niemieckim mieście Hameln doszło do tajemniczego zniknięcia 130 dzieci. To wydarzenie zainspirowało legendę o fleciście z Hameln, która przetrwała wieki. Według opowieści, miasto nękane przez plagę szczurów zatrudniło flecistę w wielobarwnym ubraniu, aby pozbył się gryzoni. Gdy mieszkańcy odmówili zapłaty, flecista zemścił się, wabiąc ich dzieci muzyką do góry, skąd już nie powróciły.

W niezmierzonej przestrzeni kosmicznej pełnej niezliczonych ciał niebieskich, zjawisko znikania gwiazd od wieków stanowi źródło fascynacji astronomów. Mimo że większość gwiazd ma przewidywalny cykl życia, zdarzają się momenty, kiedy te błyszczące obiekty wydają się znikać bez śladu. To tajemnicze zjawisko zawsze wzbudzało ciekawość i spekulacje, co skłoniło naukowców do rozpoczęcia przełomowego projektu o nazwie "Znikające i pojawiające się źródła na przestrzeni stulecia obserwacji" (VASCO).

Najnowsze badania przeprowadzone przez naukowców z Johns Hopkins University i opublikowane w The Planetary Science Journal rzucają nowe światło na możliwe źródło życia na Ziemi. Według tych badań, życie mogło powstać w organicznych mgłach, które otaczały naszą planetę około 4 miliardy lat temu, w eonie geologicznym zwanym Hadeanem. W tym okresie Ziemia była owiana mgłą zawierającą aminokwasy oraz zasady nukleinowe, które są podstawowymi składnikami budulcowymi życia.

Astronomowie odkryli odległy kwazar, który niszczy galaktykę, powstrzymując powstawanie w niej nowych gwiazd. O odkryciu doniesiono w artykule opublikowanym w The Astrophysical Journal.

Rok 2024, według przewidywań różnych jasnowidzów, zapowiada się jako okres pełen znaczących zmian i wydarzeń, które mogą wpłynąć na różne aspekty życia globalnego społeczeństwa. Wśród nich znajdują się wizje dotyczące polityki, klimatu, edukacji, ekonomii, a nawet osobistych tragedii w rodzinie królewskiej. Poniżej przedstawiamy zestawienie najbardziej intrygujących przepowiedni na nadchodzący rok.

Starożytni Rzymianie byli mistrzami budownictwa i inżynierii, jednym z najbardziej znanych przykładów ich umiejętności są akwedukty, konstrukcje mostowe z kanałami doprowadzającymi wodę. Jak donosi ScienceAlert, podstawą takich cudów inżynierii był unikalny beton pucolanowy – niezwykle trwały materiał budowlany, który ma zdolność samoleczenia.

Astronomowie z Centrum Badawczego Ames NASA obalili hipotezę, że egzoplaneta K2-18b to Hycean, planeta z atmosferą bogatą w wodór i prawie w całości pokryta oceanem. Według wyników badań opublikowanych w artykule na serwerze preprint arXiv należy on do mini-Neptunów, które nie mają powierzchni.

Odkrycie obiektu międzygwiezdnego 1I/2017 U1, znanego jako Oumuamua, przechodzącego przez nasz Układ Słoneczny w 2017 roku, oraz późniejsze odkrycie 2I/Borisov w 2019 roku, zapoczątkowało nową erę w astronomii i ponownie rozpaliło debatę na temat panspermii - teorii sugerującej, że życie może być przenoszone przez kosmos na asteroidach, kometach i innych obiektach międzygwiezdnych. Te odkrycia, w połączeniu z rosnącą liczbą badań, rzucają nowe światło na możliwość, że życie na Ziemi mogło pochodzić z przestrzeni kosmicznej.

Naukowcy stworzyli roboty, które mogą zmieniać swój stan z ciekłego na stały i z powrotem, inspirowane zdolnością ogórka morskiego do zmiany sztywności swojego ciała. Zespół badawczy z Sun Yat-sen University, Zhejiang University oraz Carnegie Mellon University opracował nowy materiał, nazywany "magnetoaktywną fazą przejściową" (MPTM), który umożliwia robotom podobną funkcjonalność.

Niesporczaki, zwane także „niedźwiedziami wodnymi”, od dawna fascynują naukowców swoją zdolnością do przetrwania w ekstremalnych warunkach. Te mikroskopijne organizmy potrafią wytrzymać zarówno głęboki kosmos, jak i ekstremalne temperatury, od bliskich zera absolutnego do ponad 150 stopni Celsjusza. Badania nad niesporczakami rzucają światło na mechanizmy molekularne, które mogą być kluczem do rozwoju technik hibernacji ludzkiej, co ma ogromne znaczenie dla medycyny i podróży kosmicznych.

Archeolodzy odkryli niezwykły tunel pod starożytnym miastem Taposiris Magna na egipskim wybrzeżu. Eksperci nazwali to „cudem geometrycznym”, a ta niesamowita konstrukcja wprawiła naukowców w podziw dla jej umiejętności inżynieryjnych. Tunel o wysokości 2 metrów, rozciągający się na głębokość 1305 metrów przez skałę, porównuje się do słynnego tunelu Eupalinos na greckiej wyspie Samos.

Nowe odkrycie archeologiczne rzuca światło na architekturę zbudowaną w czasach starożytnej chińskiej dynastii Xia, o której wspominają legendy. Naukowcy będą mogli ocenić technologię budowy sprzed 4 tysięcy lat i poznać kamienie milowe kultury starożytnych Chin.

Naukowcy z Holenderskiego Instytutu Neuronauki odkryli, że niewielka i często pomijana część mózgu, zwana wzgórkiem górnym, odgrywa ważną rolę w widzeniu i percepcji. Badanie opublikowano w czasopiśmie naukowym eLife.

Odkrycie tajemniczego obiektu kosmicznego, 2FHL J1745.1-3035, położonego w pobliżu centrum naszej Galaktyki, przyciągnęło uwagę międzynarodowego zespołu astronomów. Obiekt ten, wyróżniający się wśród źródeł o bardzo wysokiej energii w drugim katalogu Fermi-LAT (2FHL), ukazał swoją niesamowitą naturę dzięki skomplikowanym analizom danych zebranych przez teleskopy kosmiczne NASA – Chandra i NuSTAR – oraz satelitę XMM-Newton należący do ESA.

W przełomowym badaniu naukowcy z laboratorium Cold Spring Harbor (CSHL) z powodzeniem przeprogramowali komórki T CAR, rodzaj komórek odpornościowych stosowanych w leczeniu raka, w komórki starzejące się, które przyczyniają się do starzenia się i chorób związanych z wiekiem. To innowacyjne podejście dało obiecujące wyniki zarówno u starych, jak i młodych myszy, co może mieć potencjalne konsekwencje dla zdrowia ludzkiego i długowieczności.

Starożytne mapy to fascynujący temat, który nadal po dziś dzień budzi wiele kontrowersji i tajemnic. Istnieje wiele map, które nie dają się wytłumaczyć, ponieważ ich autorzy mieli ograniczone możliwości techniczne i wiedzę geograficzną. Jednakże, niektóre starożytne mapy zdają się zawierać informacje, które wydają się niezwykle precyzyjne i zaskakująco dokładne, biorąc pod uwagę czas ich powstania.