Sonda międzyplanetarna Voyager-1 wkrótce opuści Układ Słoneczny

Kategorie: 

Automatyczna sonda międzyplanetarna Voyager-1, rozpoczęła kosmiczną wędrówkę30 lat temu i wkrótce opuści Układ Słoneczny. Jednak, ponieważ coś takiego jak krańce układu jest czymś czysto hipotetycznym to za takowe uważa się ostatnie manifestacje słonecznego magnetyzmu.

 

Sonda Voyager-1 została zbudowana w latach siedemdziesiątych w Jet Propulsion Laboratory w Pasadenie. To tam znajduje się też centrum zarządzania jego wyprawą. Właśnie poinformowano, że sonda osiągnęła "magnetyczne linie" skraju Układu Słonecznego.

 

Według naukowców, jest to ostatnia część podróży Voyagera-1 do przestrzeni międzygwiezdnej.  Sonda może przekroczyć granicę w ciągu najbliższych miesięcy.  Teraz dane pola magnetycznego wysyłane przez Voyager-1, wskazują na znaczny wzrost pola magnetycznego.  Jednakże kierunek linii pola magnetycznego ulega częstym zmianom.  Naukowcy nie są jeszcze w stanie stwierdzić, czy urządzenie znajduje się już w przestrzeni międzygwiezdnej.

 

Voyager-1 został wystrzelony w przestrzeń kosmiczną w 1977 roku i obecnie znajduje się w odległości większej niż 18 miliardów kilometrów od Słońca.  Wciąż porusza się z prędkością 17 kilometrów na sekundę, a może stać się pierwszym statkiem kosmicznym, w historii cywilizacji, który znajdzie się poza Układem Słonecznym, w przestrzeni międzygwiezdnej.

 

 Sonda pokonała już kilka miliardów kilometrów więcej niż jego "bliźniak" Voyager-2, i jest aktualnie najdalej znajdującym się posłańcem ludzkości.  Przez 35 lat, sonda zrobiła zdjęcia Jowisza i Saturna, oraz pozwoliła naukowcom dowiedzieć się znacznie więcej o Uranie i Neptunie.

 

 

Źródłohttp://science.time.com/2012/12/05/voyager-1-at-the-threshold-of-forever/

Ocena: 

Nie ma jeszcze ocen

Komentarze

Portret użytkownika pit

"Zgodnie z II prawem Keplera

"Zgodnie z II prawem Keplera ruch po orbicie eliptycznej odbywa się z niejednostajną prędkością kątową, natomiast ruch obrotowy Księżyca wokół własnej osi odbywa się ze stałą prędkością kątową. Nałożenie się tych dwóch ruchów na siebie powoduje, że Księżyc obserwowany z Ziemi wykonuje wahania w długości selenograficznej o amplitudzie 7°,6 i okresie równym miesiącowi anomalistycznemu. Jest to libracja geometryczna w długości.

Pochylenie osi Księżyca wywołuje librację geometryczną w szerokości selenograficznej (raz Księżyc "pokazuje" bardziej biegun południowy, innym razem - północny), jej okres wynosi miesiąc smoczy, a amplituda wynosi 6°,7.

Trzecią libracją geometryczną jest libracja dobowa powstająca na skutek zmiany miejsca obserwacji wynikającej z ruchu obrotowego Ziemi, wynosi ona ok. 1°."
 
Nie wydaje się trochę duża?
 

Pit

Portret użytkownika promyk

Może kiedyś będziemy

Może kiedyś będziemy podróżować wirtualnie w kosmos w kinach oglądając wszystko na ekranie, albo w telewizji lub komputerze. Poruszając myszką np.  będziemy oglądać ksieżyc i inne planet np. Marsa.

Strony

Skomentuj

Filtered HTML

  • Adresy internetowe są automatycznie zamieniane w odnośniki, które można kliknąć.
  • Dozwolone znaczniki HTML: <a> <em> <strong> <cite> <blockquote> <code> <ul> <ol> <li> <dl> <dt> <dd><img><h5>
  • Znaki końca linii i akapitu dodawane są automatycznie.
  • Emotki będą zastępowane odpowiednimi ikonami.
  • Możesz cytować inne posty osadzając je w tagach [quote]

Plain text

  • Znaczniki HTML niedozwolone.
  • Adresy internetowe są automatycznie zamieniane w odnośniki, które można kliknąć.
  • Znaki końca linii i akapitu dodawane są automatycznie.
CAPTCHA
To pytanie sprawdza czy jesteś człowiekiem, aby zabezpieczyć witrynę przed spamem