Brytyjscy naukowcy odkryli ogromne miejscowe stężenie świeżej wody, która znajduje się w zachodniej części Oceanu Arktycznego. Masy słodkiej wody szacowane są na objętość zbliżoną do 8000 kilometrów sześciennych. 

Od 2002 roku ilość słodkiej wody wzrosła tak znacznie, że jej poziom podniósł się o 15 centymetrów. Poprzednio naukowcy spekulowali, że to może być wynikiem spływu rzek z Syberii, ale teraz dochodzą do wniosku, że nie tylko.

Zespół uważa, iż to, co widzimy w Arktyce ​​może być wynikiem silnych wiatrów, a konkretnie unoszącego się zgodnie z ruchem wskazówek zegara prądu wiejącego w północnym regionie polarnym.

^{Źródło: bbc.co.uk}

Prąd powietrzny jest głównym czynnikiem napędzającym prąd oceaniczny, tzw. Beaufort Gyre. Tworzy on kopułę słodkowodną, której wzrost właśnie obserwujemy. W roku 2011 wzrosła ona do około 8000 kilometrów sześciennych objętości,  co stanowi około 10% wszystkich pokładów słodkowodnych w Arktyce. Myliłby się jednak ten, kto sądziłby, że ta ilość słodkiej wody jest spowodowana topniejącymi lodowcami. Jest to w większości woda z Syberii. To, co jest niezwykłe to fakt, że istnieje ryzyko przedostania się tej masy wody do Atlantyku, a to już może prowadzić do problemów.

Rosyjski oceanograf Andrey Proshutinsky ma teorię, że jeśli wiatr i wspominany prąd morski ulegną zmianom to duże ilości słodkiej wody mogą wyciekać z wschodniej części Oceanu Arktycznego. Świeża woda może przedostać się do Północnej Atlantyku , powodując duży wpływ na cyrkulację oceaniczną oraz klimat. 

Źródło:

http://www.bbc.co.uk/news/science-environment-16657122