Kategorie:
Pomimo tego, że w mediach na całym świecie nastała cisza w zakresie awarii w zakładzie Fukushima Daiichi sytuacja nadal pozostaje tam krytyczna i jest bardzo nieprzewidywalna. Rządy i pro nuklearni apologeci na całym świecie chcą nam wmówić, że ogromne emisjie promieniowania z wszystkich czterech reaktorów są nieszkodliwe i nie stanowią żadnego zagrożenia dla naszego zdrowia.
Podobnie, każda próba konfrontacji lub pytania, co do realności oficjalnej linii nie dostaje się do mediów. Jako obywatele mamy prawo do zadawania pytań a uspokajające wypowiedzi wielokrotnie skompromitowanych rzekomych specjalistów nuklearnych występujących w mediach głównego nurtu, brzmią coraz rzadziej.
Obowiązującym tematem zastępczym na skalę globalną jest śmierć Osamy bin Ladena. Na dodatek, śmierć bez zdjęć, dowodów filmowych ani bez ciała. Ten sam dziwny sposób manipulowania opinią publiczną zastosowany w przypadku „Operacji Geronimo” stosuje się tez do hipotetycznej „Operacji Fukushima”
Podstawą spokoju społeczeństwa jest wiara w to, że Rząd chce obywatela ochronić i zaopiekować się nim. Ta wiara wystarcza, aby uwierzyć, że nic nam nie grozi, jest to tyle łatwe, że promieniowania nie widać.
Analiza opublikowanych przez Japończyków danych wykonana na łamach "New Scientist" pokazuje, jak bardzo podwyższone są poziomy promieniowania.
Po awarii w Czarnobylu w 1986 roku, najbardziej skażone obszary zostały określone, jako te, z ponad 1490 kilobecquerels (kBq) cezu na metr kwadratowy. Produkty rolne z gleby skażonej bardziej niż 550 kBq/m2 zostały zniszczone.
Od 18 marca, dane publikowane przez japońskie ministerstwo MEXT( Ministry of Education, Culture, Sports, Science and Technology) wielokrotnie wskazywały, że poziom cezu jest powyżej 550 kBq/m2 na obszarze o szerokości 45 kilometrów leżącym 30 do 50 kilometrów na północny-zachód od zakładu. Najwyższa była wartość 6400 kBq/m2, około 35 kilometrów od zakładu, podczas gdy 1816 kBq/m2 cezu osiągnięto w Nihonmatsu oraz 1752 kBq/m2 w mieście Kawamata.
Można zadać pytanie, i co z tego? Co możemy zrobić? Rzeczywiście niewiele, ale czy nie lepiej wiedzieć na ten temat próbując przeciwdziałać w celu przynajmniej minimalizacji kumulacji skażenia?
Komentarze
Skomentuj