Ekspansja na świecie rzekomo komunistycznych Chin jest coraz większa i dziwnie przypomina początki imperializmu USA. Teraz jedna z chińskich firm z Hong Kongu ogłosiła plan zbudowania kanału z Atlantyku do Pacyfiku. Ma powstać w Nikaragui i oczekuje się, że będzie to poważna alternatywa dla Kanału Panamskiego.

Państwo Środka wysyła już w kosmos misje załogowe, rywalizuje w rekolonizacji Afryki, skupuje amerykański dług a teraz jeszcze planuje wybudowanie nowego kanału z Morza Karaibskiego a więc i z Atlantyku do Pacyfiku. Nie jest to nowy pomysł, bo proponowano go już w XIX wieku. Wtedy jednak ostatecznie zwyciężyła opcja z Panamą. Tym razem jest szansa na próbę realizacji śmiałego przedsięwzięcia.

Problem z Kanałem Panamskim polega na tym, że był on projektowany na potrzeby żeglugi z początku XX wieku. Efekt jest taki, że największe kontenerowce nie mogą wpływać do kanału, ponieważ nie pasują do niego gabarytowo. To otwiera możliwość wykorzystania potrzeby biznesowej poprzez zaoferowanie możliwości frachtu takich jednostek za pomocą trasy alternatywnej. Właściciele Kanału Panamskiego dostrzegli to zagrożenie i przeprowadzają również modernizację, po której pływanie wielkich kontenerowców ma być możliwe i przez Panamę.

Całe przedsięwzięcie budowy alternatywnego kanału, nie byłoby realne tylko siłami biednej Nikaragui, ale staje się całkiem prawdopodobne przy zaangażowaniu kapitału zewnętrznego, w tym przypadku chińskiego. Rząd Nikaragui wspiera inicjatywę i zdecydował się na przekazanie koncesji z użytkowania przez 50 lat portów po obu stronach kanału. Firma HK Nicaragua Canal Development Investment Co. (HKND) już teraz deklaruje, że w zarządzaniu portami pomagałaby jej rządowa chińska agencja żeglugi. Świadczy to o tym, że projekt może mieć wysoki priorytet wśród rządzących tego kraju a firma HKND to kolejne państwowe przedsiębiorstwo celowe.

Plan wybrany do realizacji zakłada wykorzystanie jako portu po stronie Morza Karaibskiego, miasta Bluefields. Następnie ma nastąpić uregulowanie i poszerzenie rzeki Rio Escondido i połączenie jej kanałem z Jeziorem Nicaragua. Ten wielki zbiornik słodkiej wody stanowiłby znaczne ułatwienie dla powodzenia realizacji przedsięwzięcia. Potem wystarczyłoby tylko dokopać się do Pacyfiku w okolicach Sam Juan del Sur.

Koszt budowy tego kanału to około 40 miliardów dolarów i nikt nie ma wątpliwości, że Chińczycy je mają. Oczywiście, gdy czyjeś interesy są zagrożone od razu pojawiają się protesty. Obecnie trwa spór o to, jaki wpływ na środowisko naturalne będzie miała taka konstrukcja. Z pewnością istnieje ryzyko, że zwiększony ruch dużych statków po największym w okolicy zbiorników słodkiej wody to coś kontrowersyjnego i niebezpiecznego. Może to spowodować zatrucie źródeł wody dla ludzi. Istnieje też ryzyko dla obu habitatów morskich, ponieważ taka droga wodna powoduje, że mogą przenikać jakieś inwazyjne gatunki zwierząt czy roślin. Takie problemy przerabiano już w przypadku kanału panamskiego, więc należy oczekiwać podobnych.

Trudno się dziwić Nikaragui, że upatruje w takiej inwestycji szansy na rozwój gospodarczy kraju. Oprócz dwóch wielkich portów zyskaliby też dwa duże lotniska z rozbudowaną funkcją cargo. Ich kraj stałby się ważnym centrum operacji handlowych a oni mogliby liczyć na mały procent z tego co udałoby się przewieźć ich drogą na Pacyfik i na Atlantyk. Według zapowiedzi rządu Nikaragui oraz HKND, prace nad budową rozpoczną się już w przyszłym roku a kanał miałby być oddany w 2019 roku. Czas pokaże, czy będzie to poważna inwestycja, czy też jest to projekt skazany na niepowodzenie.