Wcześniej sądzono, że zwiększona koncentracja dwutlenku węgla prowadzi do ocieplenia atmosfery, co z kolei spowoduje, że planeta wyemituje w przestrzeń więcej energii. Oczekiwano, że ciepło na Ziemi dojdzie do równowagi, a ludzkość jakoś się zaadaptuje w gorącym klimacie. Jednak wyniki najnowszej symulacji obliczonej za pomocą nowego modelu matematycznego i superkomputera, prowadzą do niebezpiecznej dla naszej egzystencji konkluzji. Ziemia może się upodobnić do Wenus.

Stwierdzono, że para wodna, emitowana przez oceany intensywnie w czasie ciepłej pogody, nie tylko jest istotnym gazem cieplarnianym, ale służy również, jako rodzaj izolacji, która zapobiega temu, aby planeta mogła wyemitować znaczne ilości ciepła.  Okazuje się, że według modelu wzrost temperatury wywołuje parowanie oceanów i wzrost pary wodnej prowadzący do dalszego wzrostu temperatury.

Klimatolog James Hansen, cytowany przez National Geographic, twierdzi, że to czego doświadcza Ziemia to syndrom Wenus. Proces ten wywołuje transformację atmosfery ziemskiej w rodzaju tej na planecie Wenus. Woda może w końcu zniknąć w przestrzeni kosmicznej, a planeta zostanie pokryta gęstą gorącą atmosferą składającą się z dwutlenku węgla zmieszanego z minerałami i kwasów.

Temperatura na powierzchni Wenus to +464 °C, a ciśnienie dochodzi do 93 atmosfer. Planeta ta jest o 20% mniejsza od Ziemi, ale ma atmosferę, która ma wielokrotnie większą ilość gazu niż na naszej planecie. Grubość wenusjańskiej atmosfery to 250 kilometrów, a chmury składają się z ze związków siarki. Według najnowszych badań w przeszłości liczonej w miliardach lat, na Wenus była woda w formie ciekłej, a nawet oceany, ale potem zostały odparowane. Takiego samego zdarzenia obawiają się niektórzy ziemscy klimatolodzy.