Zespół naukowców w ramach eksperymentu przeprowadzonego w Obserwatorium Green Bank w Wirginii Zachodniej otrzymał unikalny obraz radarowy powierzchni Księżyca. Konkretnie miejsca lądowania amerykańskich astronautów w trakcie misji Apollo 15.

Zdjęcie zostało wykonane najpotężniejszym teleskopem, jakim dysponuje obserwatorium. Był to 100-metrowy radioteleskop, podobny do tego któy niedawno zostal zniszczony w Arecibo. Badanie rozpoczęło się 10 lat temu, ale dopiero teraz osiągnięto tak znakomity wynik. 

Astronomia radarowa to ciągle nowy rodzaj obserwacji. Polega to na tym, że naukowcy tworzą wiązkę radiową, która musi zostać odbita od obiektu. Następnie badają stosunkowo słabe echo, które powraca, i dekodują je. Pozwala to na odtworzenie powierzchni, kształtu i położenia obiektu.

Badacze postawili sobie za zadanie stworzenie potężnego radaru planetarnego, który umożliwi dotarcie do obiektów oddalonych od Ziemi. Pierwszy krok w tym kierunku został zrobiony - radar już dociera do obiektów bliskich Ziemi. W tym przypadku specjaliści wykorzystali największy w pełni sterowalny radioteleskop na świecie, zdolny do badania obiektów na 85 procentach nieba. Zespół skierował radioteleskop na Księżyc. Lokalizacja nie została wybrana przypadkowo. Wiązka została wysterowana na miejsce lądowania misji Apollo 15.

Aby złapać odbity sygnał, naukowcy wykorzystali bardzo długie anteny systemu bazowego (VLBA). W rezultacie po raz pierwszy z Ziemi udało się uzyskać unikalny obraz radarowy Księżyca - miejsca lądowania astronautów z jego falistymi wzgórzami i stromym kraterem. I udało nam się uzyskać obraz w wysokiej rozdzielczości. Otwiera to nowe możliwości wykorzystania takich radarów.

Można je wykorzystać na przykład do badania asteroid przelatujących obok Ziemi i ogólnie przez nasz Układ Słoneczny. W większości przypadków astronomowie robią zdjęcia, na których asteroidy wyglądają jak rozmyte plamy. Ale radar pozwoli uzyskać obrazy w wysokiej rozdzielczości. Rozwój projektu wciąż utrudniają niedoskonałe technologie. Na działanie systemu radarowego wpływają dwa kluczowe czynniki - moc nadajnika i określona częstotliwość generowanych przez niego fal radiowych. Urządzenie demonstracyjne zużywa dużo energii, ale wystarczyło to, aby dotrzeć z sygnałem do Księżyca.

W przyszłości Obserwatorium Green Bank planuje stworzyć nadajnik, który będzie zużywał dziesiątki lub setki razy więcej energii niż urządzenie demonstracyjne. Ponadto powinno być bardziej zwarte i mniej wymagające w działaniu niż istniejący radar. Być może stworzenie takiego urządzenia umożliwi uzyskanie obrazów radarowych obiektów spoza Układu Słonecznego!

Misja Apollo 15, której miejsce lądowania zeskanowano radarowo, rozpoczęła się 26 lipca 1971 roku i zapoczątkowała erę najbardziej wymagających lotów statków z załogą na Księżyc. Było to czwarte i najdłuższe lądowanie ludzi na Księżycu. Dowódca załogi David Scott i pilot modułu księżycowego James Irwin spędzili tam prawie trzy dni. Skupiono się wówczas na zbieraniu próbek geologicznych. W ramach tej misji po raz pierwszy lunonauci wykorzystali łazik księżycowy. W tym księżycowym pojeździe załoga przejechała łącznie 27,9 km, zebrała i dostarczyła na Ziemię 77 kg próbek księżycowej gleby. Po misji Apollo 15 nastąpiły jeszcze dwie misje załogowe: Apollo 16 i Apollo 17.