Gdy obecna władza zdała sobie sprawę z tego, że "miotła historii" wkrótce ją zmiecie, rozpoczęła się nerwowa biegunka ustawowa i decyzyjna. Obecnemu reżimowi chodzi o to, aby maksymalnie zabezpieczyć się po utracie władzy, a jednocześnie, aby przysłowiowym "rzutem na taśmę" przepchnąć różne kontrowersyjne ustawy. Po ustawie in vitro na tapecie znalazła się ustawa o tak zwanej "mowie nienawiści". Jej celem pozornie jest ochrona mniejszości, ale w rzeczywistości ma ona za zadanie uprzywilejować część ludzi kosztem większości oraz doprowadzić do końca wolności słowa w naszym kraju.

Według autorów ustawy konieczna jest dodatkowa penalizacja tak zwanej "mowy nienawiści". Sprowadza się to do tego, że każda krytyka homoseksualistów może zostać uznana za niedopuszczalną przez jakiegoś rozgrzanego sędziego i grozić za to będzie nawet do 3 lat pozbawienia wolności. Z kolei groźby formułowane pod adresem tych środowisk zagrożone będą 5 latami pozbawienia wolności.

Tak restrykcyjne prawo powoduje, że mniejszość seksualna uzyskuje prawa mniejszości narodowej, lub wyznaniowej. Podobne restrykcyjne prawo dotyczy tak zwanego antysemityzmu i nikt nie widzi w tym nic niewłaściwego, że Żydzi mogą więcej, a krytykowanie ich jest uważane za objaw antysemityzmu. Po prostu antysemitą jest nie koniecznie ten, kto nie lubi Żydów, ale ten, kogo Żydzi akurat nie lubią. Można założyć, że istnieje realne ryzyko, iż homoseksualiści, wyposażeni w specjalną ustawę, zachowają się tak samo i każda krytyka ich mniejszości będzie uważana za "mowę nienawiści".

W kraju w którym rządzący do znudzenia powtarzają o 25 latach wolności, tylko ostatni gamoń nie dostrzega, że jest jej coraz mniej. Karanie ludzi za poglądy i uprzywilejowanie innych tylko ze względu aktualnie dziwaczną ideologię i polityczną poprawność, może nasuwać pewne skojarzenia do PRL, która posiadając restrykcyjne prawo w zakresie swobody wypowiedzi była uważana za państwo zniewolone. Jak zatem nazwać III RP po 25 latach niby-wolności?