W strefie afotycznej wód Nowej Zelandii na głębokości prawie 5 tys. metrów biolodzy morscy z Uniwersytetu Monachijskiego odkryli nowy rodzaj i sześć gatunków gąbek szklanych – bezkręgowców, których szkielet składa się z krzemu.

Gąbki szklane można znaleźć na całym świecie. Żyją wyłącznie w wodach morskich na głębokości od 5 do 6770 metrów, preferując głównie najgłębsze strefy. To nieliczne i rzadkie zwierzęta. Dlatego odkrycie niemieckich naukowców jest ważne dla zrozumienia ich rozmieszczenia i różnorodności.

Wody w okolicach Nowej Zelandii uznawane są za jedną ze stref koncentracji populacji gąbek szklanych, ale naukowcy nie mają zbyt wielu szczegółowych danych na temat ich bioróżnorodności. W trakcie swoich badań biolodzy z Uniwersytetu w Monachium wysłali zdalnie sterowany pojazd podwodny na głębokość 6 tys. metrów, gdzie światło słoneczne nie może przeniknąć. Przez miesiąc urządzenie badało stworzenia głębinowe, identyfikując około 200 gatunków gąbek.

Wśród nich było nieznanych 6 gatunków gąbek należących do nieznanego wcześniej rodzaju Nubes. Osobniki każdego gatunku znajdowano na różnych głębokościach, tj. Bathydorus poculum na głębokości 1150 metrów, Scyphidium variospinosum na głębokości 1630 metrów, Caulophacus serpens na głębokości 4816 metrów, bardzo blisko niego C. ramosus (4819) metrów, Nubes tubulata na głębokości 767-782 metry i wreszcie N. poculiformis 1285 metrów pod powierzchnią wody.

Naukowcy z Monachium zauważyli, że wody Nowej Zelandii są bogatsze w szklane gąbki, niż wcześniej sądzono. Teraz eksperci są przekonani, że konieczne jest zastosowanie nowej wiedzy na temat życia w głębinach morskich do formułowania strategii ochrony bioróżnorodności oceanów.