Archeolodzy odkryli w Afryce skamieniały gatunek wydry olbrzymiej. Artykuł na ten temat został opublikowany w Comptes Rendus Palevol.

Wydry to rodzaj drapieżników spokrewnionych z kunami i fretkami. Są przystosowane do wodnego trybu życia, dlatego mają grube futro, opływowy kształt ciała, zamykające uszy i nozdrza oraz membrany do pływania. Duże gatunki południowoamerykańskie mogą osiągnąć długość 180 centymetrów i ważyć około 50 kilogramów.

Camille Grohe z Columbia University wraz z kolegami opisali skamieniałość wydry, której kości znaleziono w Etiopii. Wiek znaleziska szacuje się na trzy miliony lat. Gatunek ten nazwano Enhydriodon omoensis, czyli „ząb wydry morskiej Omo”, aby go opisać, naukowcy z wielu ekspedycji wykopali kości z wielu ciał, w tym kilka fragmentów czaszki, zębów i kości kończyn. W ciągu życia zwierzę musiało ważyć do 200 kilogramów.

Oprócz ogromnych rozmiarów, etiopski enhydriodon miał jeszcze jedną ciekawą cechę: po przeanalizowaniu składu stabilnych izotopów węgla i tlenu w zębach naukowcy doszli do wniosku, że ta bestia nie jadła ryb, żółwi i krokodyli, ale ssaki lądowe , konkurując pod tym względem z pradawnymi hienami i dużymi kotami, występującymi również w Dolinie Omo. Zasadniczo jego ofiarą stały się zwierzęta roślinożerne i liściożerne.