Naukowcy z Uniwersytetu w Bazylei w Szwajcarii odkryli, że móżdżek, który jest przede wszystkim odpowiedzialny za koordynację ruchów, odgrywa również ważną rolę w zapamiętywaniu przeżyć emocjonalnych - informuje serwis prasowy uniwersytetu. Wyniki prac prezentowane są w czasopiśmie PNAS.

Szczególnie dobrze zapadają w pamięć zarówno pozytywne, jak i negatywne doświadczenia emocjonalne. Ma to zasadnicze znaczenie dla naszego przetrwania, ponieważ musimy być świadomi niebezpiecznych sytuacji, aby uniknąć ich w przyszłości. Wcześniejsze badania wykazały, że ciało migdałowate, struktura mózgu, która odgrywa ważną rolę w przetwarzaniu emocji, odgrywa kluczową rolę w tym zjawisku. Emocje aktywują ciało migdałowate, co z kolei ułatwia przechowywanie informacji w różnych obszarach mózgu.

Praca z Uniwersytetu w Bazylei udowadnia, że móżdżek również odgrywa rolę w przechowywaniu doświadczeń emocjonalnych. Naukowcy odkryli to w eksperymencie, w którym uczestniczyło 1418 uczestników. Badanym pokazano pozytywne, negatywne i neutralne obrazy, a ich aktywność mózgową rejestrowano za pomocą rezonansu magnetycznego.

Kolejny test wykazał, że uczestnicy znacznie lepiej zapamiętywali pozytywne i negatywne obrazy niż neutralne. Obrazy te były lepiej zachowane, ponieważ części mózgu odpowiedzialne za przechowywanie wspomnień emocjonalnych działały aktywniej. Wśród tych obszarów znalazł się móżdżek, w którym naukowcy również odkryli zwiększoną aktywność.

Okazało się, że móżdżek otrzymuje informacje z zakrętu obręczy, obszaru mózgu, który odgrywa ważną rolę w percepcji i ocenie uczuć. Ponadto móżdżek wysyła sygnały do różnych obszarów mózgu, w tym do ciała migdałowatego i hipokampu.

„Wyniki te wskazują, że móżdżek jest integralnym elementem sieci odpowiedzialnym za lepsze przechowywanie informacji emocjonalnych” – cytują autorów artykułu w komunikacie prasowym.

Chociaż poprawa pamięci o wydarzeniach emocjonalnych jest krytycznym mechanizmem radzenia sobie, ma również wadę. W przypadku bardzo negatywnych doświadczeń może prowadzić do powtarzającego się lęku. Oznacza to, że odkrycia można również wykorzystać do badania stanów psychicznych, takich jak zespół stresu pourazowego.