Stan wojenny w Korei Południowej!

 

Prezydent Yoon, uzasadniając swoją decyzję, wskazał na konieczność wykorzenienia "sił propółnocnokoreańskich" oraz potrzebę odbudowy "wolnego i demokratycznego" kraju. Paradoksalnie, środki przyjęte do realizacji tego celu stoją w jaskrawej sprzeczności z podstawowymi zasadami demokratycznego państwa prawa.

 

Wprowadzenie stanu wojennego pociągnęło za sobą szereg radykalnych zmian w funkcjonowaniu państwa. Ministerstwo Obrony Korei Południowej niezwłocznie zwołało nadzwyczajne spotkanie głównych dowódców wszystkich rodzajów sił zbrojnych, co świadczy o powadze sytuacji i militarnym charakterze podejmowanych działań.

 

Szczególnie niepokojący jest zakres ograniczeń nałożonych na społeczeństwo i instytucje państwowe. Parlamentarzyści nie mieli dostępu do budynku parlamentu, co paraliżuje pracę najważniejszego organu ustawodawczego kraju. Ale nawet gdy go odzyskali i przegłosowali, że nie zgadzają się na stan wojenny, nadal nie wiadomo czy coś im z tego wyjdzie i kogo poprą resorty siłowe. 

 

Wszelka działalność polityczna została formalnie zakazana, co obejmuje nie tylko stowarzyszenia polityczne, ale także wiece i demonstracje. Media znalazły się pod ścisłą kontrolą rządu, co budzi poważne obawy o wolność słowa i dostęp do niezależnych informacji.

Image

Na czele nowej struktury władzy stanął generał armii Park Ahn Soo, mianowany "dowódcą stanu wojennego". Jego pierwszymi decyzjami było wprowadzenie szeregu restrykcji, które fundamentalnie zmieniają funkcjonowanie południowokoreańskiego społeczeństwa. Zawieszono działalność nie tylko Zgromadzenia Narodowego, ale także rad lokalnych i partii politycznych, co oznacza de facto wstrzymanie demokratycznych procesów na wszystkich szczeblach administracji.

 

Przedstawiciele opozycji próbowali wyrazić swój sprzeciw wobec tych działań, argumentując, że wprowadzenie stanu wojennego jest niezgodne z prawem. Jednak ich protesty spotkały się z brutalną odpowiedzią, co tylko podkreśla autorytarny charakter nowych porządków.

 

Timing tych wydarzeń nie wydaje się przypadkowy - kraj znajduje się w przededniu wyborów. Wprowadzenie stanu wojennego effectively uniemożliwia przeprowadzenie demokratycznego procesu wyborczego, budząc pytania o rzeczywiste intencje stojące za tymi radykalnymi krokami.

 

Sytuacja w Korei Południowej stanowi przestrogę dla społeczności międzynarodowej, pokazując, jak kruche mogą być demokratyczne instytucje nawet w kraju uznawanym za stabilną demokrację. Wydarzenia te stanowią dramatyczny przykład tego, jak szybko można podważyć fundamenty demokratycznego państwa, używając argumentów o bezpieczeństwie narodowym i zagrożeniu zewnętrznym.

 

„Pozostają pytania: Kto za tym wszystkim stoi? Kto zmierza ku konfrontacji, ku antysocjalistycznej awanturze?”