Sytuacja na Słońcu bardzo długo odbiega od normy. Astrofizycy dalej posługują się pojęciami w stylu minimum i maksimum słoneczne a także mówią o cyklu jednak wydaje się, że Słońce wyrwało się już dawno z klasyfikacji pojęciami typu "norma".

Dochodzi do tego, że okresy, które powinny być spokojne są bardzo burzliwe a gdy teraz oczekiwaliśmy "fajerwerków" przez wiele miesięcy brakowało po prostu plam, z których mogłyby być generowane jakieś rozbłyski.

Dopiero ostatnie dni przyniosły chwilową zmianę tej sytuacji i obserwowaliśmy wiele sekwencji rozbłysków M oraz kilka rozbłysków X. Jednak czy tak wygląda maksimum cyklu? Na pewno nie i naukowcy dobrze o tym wiedzą przebierając ze zniecierpliwienia nogami i wskazując, ze szczyt dopiero nadchodzi. Jednak, kiedy i czy w ogóle nadejdzie pozostaje sprawa otwartą.

W tej chwili Słońce zbliża się do teoretycznego szczytu 11-letniego cyklu aktywności, który według obliczeń fizyków będzie przypadał na rok 2013. Naukowcy prewencyjnie informują, że Słońce może spowodować znaczne szkody w sieciach elektrycznych, komunikacyjnych i w technologiach satelitarnych.

Ostrzeżenia NASA i innych agencji kosmicznych zdecydowanie docierają do agend rządowych, które przygotowują plany działania na wypadek resetującego naszą elektronikę zdarzenia solarnego. Jednocześnie panuje swoiste embargo informacyjne na tego typu przewidywania. W sumie, po co martwić "ciemny lud" tym, że któregoś dnia smartfony po prostu przestaną działać i trzeba będzie się nauczyć korzystać z lamp naftowych.

Nawet teraz większość czytających te słowa popuka się w głowę stwierdzając, ze do tego na pewno nie dojdzie. Niestety nasza cywilizacja jakkolwiek zaawansowana niewiele może w kontekście przeciwdziałania zjawiskom kosmicznym. Właściwie możemy tylko obserwować i reagować prewencyjnie w postaci zaplanowanych operacji w stylu planowanego wyłączenia sieci w celu przetrwania kataklizmu i ponownego włączenia urządzeń, gdy niebezpieczeństwo dla nich minie.

Emisje słoneczne zawierają miliardy ton plazmy ogrzewanej przez promieniowanie rentgenowskie i ultrafioletowe. Plazma dochodzi do niewiarygodnych temperatur w milionach stopni Celsjusza. Gdy taki komponent dociera do Ziemi jonizuje atmosferę, tworząc energię emisji, którą świat widzi, jako zorzę polarną.

W 1989 roku w Quebecku doszło do takiego zjawiska. Spory rozbłysk spowodował przeciążenie sieci energetycznej w podobny sposób jak rozbłysk Carringtona zaindukował telegrafy. Wydarzenie z kanady pozbawiło energii elektrycznej sześć milionów mieszkańców.

Dlatego właśnie twierdzenie, że wszystko jest OK i nic nam nie grozi jest tak na prawdę zaklinaniem rzeczywistości. Centrum Pogody Kosmicznej NOAA i NASA Goddard Space Flight Center dokładnie badają wszystkie niezwykłe zjawiska, pojawiające się ostatnio na naszej gwieździe. Jak mówią sami naukowcy, na przykład dr Matthew Penn z Solar Observatory w Arizonie, Słońce staje się bardziej aktywne, i może wpływać na życie milionów ludzi, plamy mogą skutkować zdarzeniami, które mogą mieć głęboki i niszczący wpływ na Ziemię.