Co zaskakujące, w mediach głównego nurtu, w kontekście katastrofy w elektrowni jądrowej w okolicy Fukushimy, wspomina się prawie wyłącznie o radioaktywnym jodzie-131. Do mediów jak gdyby nie docierały informacje o skażeniu cezem-137 czy innymi izotopami.

Wiemy, że jod-131 ma okres połowicznego rozpadu około 8 dni. Czyni to z tego izotopu wdzięczny temat uspokajających newsów. Zwykle wspomina się o skażeniu w okolicy zakładu i na każdym kroku mówi się o przekroczonych normach jodu-131. Z cezem a zwłaszcza izotopem cezu-137 nie jest już tak pięknie. Czas połowicznego rozpadu tego izotopu to prawie 29 lat.

Stacje badawcze w Korei Północnej, komunistycznym reżimie nieprzyjaznym USA i Japonii raportują, że wskazania koncentracji cezu-137 są poza normami. Cez i jod sieć badawcza zarejestrowała w okresie od 11 kwietnia do 17 kwietnia. Izotopy odkryto nad miastem Wonsan. Poniższe wideo pokazuje symulację opadu cezu-137 a właściwie jego koncentrację w powietrzu nad północną półkulą.

Cez-137 odkryto w wodzie pitnej oraz w mleku w USA. Cez i tellur odkryto w wielu miejscowościach takich jak Las Vegas, Honolulu, Riverside, San Francisco,  Jacksonville i Orlando, Salt Lake City podczas gdy śladowe ilosci uranu-234, z okresem połowicznego rozpadu  245 500 lat wykryto w stanach Hawaje, Kalifornia i Washington.

Radioaktywne izotopy rozprowadzają się w atmosferze i po opadach przenikają do roślin skażając też mleko. Jod-131 dodatkowo jest absorbowany głównie w ludzkiej tarczycy a cez-137 akumuluje się w całym ciele w tkankach miękkich, kościach i zawsze powoduje wzrost ryzyka zachorowania na raka.  

Podczas gdy Północna Korea ostrzega przed rozszerzającym się skażeniem media w krajach uważających się za cywilizowane milczą ignorując rzeczywistość. Czasami do mediów dociera przekaz, że jest jakieś skażenie cezem, ale zwykle kończy się to uśmiechami, czasem dosłownie machnięciem ręką jakiegoś naukowca twierdzącego, że nic nikomu nie grozi, bo stężenie jest małe. Jest to oczywiste nadużycie, bo każde stężenie jest groźne a długi rozpad połowiczny cezu powoduje, że z tym skażeniem będziemy musieli żyć przez dekady.

Wielokrotna akumulacja cezu-137 przez nasze organizmy jest niestety prawie pewna a jego stężenie w naszych organizmach zależeć będzie od naszego żywienia oraz od zanieczyszczenia łańcuchów pokarmowych.