W czwartek, 12 września 2024 roku, o godzinie 09:43 UTC, na południowo-wschodnim brzegu Słońca doszło do intensywnego zjawiska - rozbłysku słonecznego klasy X1.3. To wydarzenie, które trwało od 09:31 do 09:51 UTC, zwróciło uwagę na rosnącą aktywność naszej gwiazdy.

Rozbłysk klasy X1.3 to dość silne zjawisko, które świadczy o wysokim poziomie aktywności słonecznej. Warto zauważyć, że tego typu zjawiska, choć nie są niezwykłe w okresie maksimum słonecznego, nie występują zbyt często. Eksperci z SWPC (Space Weather Prediction Center) podkreślają, że rozbłyski tej wielkości w okolicach maksimum słonecznego, choć nie są powszechne, nie są też czymś niespotykanym.

Tego typu wybuchy radiowe mogą powodować zakłócenia w pracy czułych odbiorników, w tym radarów, systemów GPS i komunikacji satelitarnej. W momencie rozbłysku przewidywano, że częstotliwości radiowe będą najbardziej zakłócone nad Afryką oraz częściami Europy i Azji.

Choć rozbłysk najprawdopodobniej spowodował wyrzut koronalny masy (CME), jego lokalizacja na brzegu tarczy słonecznej sprawia, że prawdopodobieństwo bezpośredniego uderzenia w Ziemię jest niewielkie. Jednak sytuacja ta może ulec zmianie w nadchodzącym tygodniu, gdy obszar aktywny przemieści się wraz z rotacją Słońca.

Warto zaznaczyć, że w ciągu ostatnich 36 godzin aktywność słoneczna utrzymywała się na wysokim poziomie. Oprócz wspomnianego rozbłysku klasy X, zaobserwowano również kilka rozbłysków klasy M, w tym jeden o sile M5.0. To świadczy o tym, że Słońce wchodzi w fazę zwiększonej aktywności.

Modele pokazują, że dwa wyrzuty koronalne masy (CME) z obszaru aktywnego 3814, które miały miejsce w ciągu ostatnich dwóch dni, zmierzają w kierunku Ziemi. Ich uderzenie w ziemską magnetosferę spodziewane jest 13 i 14 września. Już teraz obserwujemy skutki wcześniejszych CME - parametry wiatru słonecznego wskazują na dotarcie do Ziemi dwóch wyrzutów koronalnych, pierwszego z 8 września i drugiego z 10 września.

W rezultacie tych zjawisk, 12 września o godzinie 11:28 UTC osiągnięto próg umiarkowanej burzy geomagnetycznej (G2). Burze tego typu mogą powodować fluktuacje w sieciach energetycznych, szczególnie w regionach położonych na wysokich szerokościach geograficznych. Satelity na niskich orbitach okołoziemskich mogą doświadczać nieregularności w orientacji i zwiększonego oporu atmosferycznego. Komunikacja radiowa HF na wyższych szerokościach geograficznych może być zakłócona z powodu zaników sygnału.

Jednym z bardziej spektakularnych efektów tych zjawisk jest możliwość obserwacji zorzy polarnej na niższych szerokościach geograficznych niż zwykle.

Prognozy na najbliższe dni wskazują, że aktywność słoneczna utrzyma się na umiarkowanym do wysokiego poziomu. Istnieje 60% szans na wystąpienie rozbłysków klasy M w dniach 12, 13 i 14 września, a także 15% szans na rozbłyski klasy X w każdym z tych dni.