Prehistoryczne żaby były w stanie zjadać dinozaury

Mowa o tzw. Diabelskich żabach (Beelzebufo ampinga), które są uważane za największe w historii. Naukowcy uważają, że były one przebiegłymi łowcami i żywiły się małymi ssakami i nowonarodzonymi dinozaurami. Szkielet największego przedstawiciela tego gatunku został odkryty stosunkowo niedawno, ale naukowcy wiedzą już o nich wiele interesujących rzeczy.

Diabelskie żaby zostały opisane po raz pierwszy przez naukowców w 2008 roku. Sądząc po lokalizacji szczątków, mieszkały one tylko na terytorium obecnej wyspy Madagaskar. W trakcie badań znalezionych fragmentów szkieletu, stwierdzono że żyły one około 65-70 milionów lat temu. Naukowcy są pewni, że długość ciała tych stworzeń osiągnęła 41 centymetrów, a ich waga wynosiła 4,5 kilograma.

Grafika z pracy naukowej na ich temat: https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3905036/

Gigantyczne żaby wymarły dawno temu, ale wciąż mają swoich potomków. Za ich najbliższych krewnych uważa się żaby rogate (Ceratophrys). Nie są one tak duże jak ich odlegli przodkowie, ale wyraźnie odziedziczyli swoje duże usta z potężnymi szczękami. Żaby rogate nie atakują bezpośrednio swoich ofiar. Z reguły atakują ich z zasadzki, co w gruncie rzeczy przypomina zachowanie starożytnych żab.

 

Nie ma na to bezpośrednich dowodów, ale paleontolodzy są pewni, że diabelskie żaby mogły jeść dinozaury. Oczywiście nie mówimy o wielkich tyranozaurach i diplodokach. Najprawdopodobniej od czasu do czasu zjadały świeżo urodzone dinozaury. Szerokość ich ust i siła szczęki mogły z pewnością poradzić sobie z takim zadaniem.