Zespół z Uniwersytetu w Bristolu opracował nowy system napędowy dla latających robotów. Badaczom udało się zasymulować trzepoczące skrzydła owadów. Wykorzystali do tego nową metodę elektromechanicznego zamka błyskawicznego, która eliminuje potrzebę stosowania silników i przekładni. Nowa technologia, została ujawniona we wczorajszym artykule dla czasopisma Science Robotics.

Zminiaturyzowanie napędu sztucznych skrzydeł, może utorować drogę dla jeszcze mniejszych, lżejszych i skuteczniejszych mikrorobotów latającym. Rozwój tej technologii, może przyczynić się do monitorowania środowiska, poszukiwań i ratownictwa w niebezpiecznych środowiskach a nawet jako rozwiązanie problemu spadających populacji pszczół.

Do tej pory, typowe mikroroboty wykorzystywały silniki, przekładnie i inne złożone układy przeniesienia napędu, aby uzyskać ruch skrzydeł w górę i w dół. Wiąże się to jednak ze wzrostem złożoności, wagi i niepożądanych efektów dynamicznych robota. Stworzony układ sztucznych mięśni z napędem bezpośrednim, zwany aktywatorem błyskawicznym wspomaganym cieczą (LAZA), umożliwia ruch skrzydeł bez użycia części obrotowych lub kół zębatych.

System LAZA znacznie upraszcza mechanizm trzepotania, umożliwiając w przyszłości miniaturyzację robotów do rozmiarów owadów. Zespół zaprezentował, w jaki sposób para trzepoczących skrzydeł napędzanych LAZA może zapewnić większą moc w porównaniu z mięśniami owadów o tej samej wadze. LAZA może zapewnić równomierne trzepotanie przez ponad milion cykli, co jest ważne dla produkcji robotów, które mają wykonywać loty długodystansowe.

Zespół spodziewa się, że LAZA zostanie przyjęta jako podstawowy element konstrukcyjny szeregu autonomicznych robotów latających. Zdaniem zespołu, stworzenie mniejszych i lepiej działających mikrorobotów, mozę okazać się kluczowe w przyszłości rasy ludzkiej. Wspomniane roboty, mogą być tak małe jak owady i wykonywać zadania krytyczne dla środowiska, takie jak zapylanie roślin lub znajdowanie ludzi w zawalonych budynkach.