Wczesnym rankiem 19 lipca 2024 roku, o godzinie 01:50 czasu uniwersalnego (UTC), region graniczny Chile-Argentyna został dotknięty potężnym trzęsieniem ziemi o magnitudzie 7,4 w skali Richtera. Według danych Geologicznej Służby Stanów Zjednoczonych (USGS), epicentrum znajdowało się 45,5 km na południowy wschód od San Pedro de Atacama (populacja 2 000) i 134,3 km na południowy wschód od Calamy (populacja 143 084) w Chile, na głębokości 126 km.

Europejskie Centrum Sejsmologiczne (EMSC) potwierdziło te same parametry - magnitudę 7,4 i głębokość 126 km. Wstrząsy odczuło łącznie około 4 milionów ludzi, z czego 184 000 doświadczyło bardzo silnych, 161 000 silnych, 2 532 000 umiarkowanych, a 1 275 000 lekkich.

USGS wydało żółty alert, co oznacza, że spodziewane są pewne ofiary i szkody, ale ich zasięg będzie raczej lokalny lub regionalny. Szacowane straty ekonomiczne mają stanowić mniej niż 1% PKB Chile. Choć w regionie dominują budynki odporne na wstrząsy sejsmiczne, to wciąż istnieją konstrukcje podatne na uszkodzenia, takie jak budynki z adobe lub kamienia polnego.

Trzęsienie ziemi miało charakter normalnego uskoku i wystąpiło na głębokości około 120 km w obrębie podsubdukcyjnej płyty Nazca, która zanurza się pod płytę południowoamerykańską w tempie około 74 mm (2,9 cala) rocznie. Tego typu pośrednie głębokościowo trzęsienia ziemi, choć rzadziej powodują szkody na powierzchni, mogą być odczuwane na znacznych odległościach.

Na razie nie odnotowano żadnych doniesień o ofiarach lub zniszczeniach. Niemniej, w przeszłości tego typu wstrząsy w tym regionie prowadziły do wystąpienia zagrożeń wtórnych, takich jak tsunami czy osuwiska, które mogły przyczynić się do strat. Ponadto, szacuje się, że płynność gruntu wywołana przez to trzęsienie ziemi może być znacząca, choć liczba ludzi mieszkających w potencjalnie zagrożonych obszarach jest niewielka.