Na południowym skraju tarczy słonecznej zaobserwowano powstanie dziury koronalnej. To miejsce emituje stały strumień cząstek elementarnych wzmagając siłę wiatru słonecznego. W rezultacie, gdy tylko na jego drodze znalazła się Ziemia, doświadczyliśmy burzy magnetycznej.

Planetarny indeks fluktuacji magnetycznych Kp doszedł do poziomu 5. Potem jednak intensywność burzy magnetycznej zaczęła maleć w kierunku średnich poziomów. Ostatecznie siła tej burzy magnetycznej doszła do poziomu G1.

Oczywiście konsekwencją emisji naładowanych cząstek z dziury koronalnej były też zorze polarne. Można je było obserwować na wyższych szerokościach geograficznych. W następnych dniach pole magnetyczne Ziemi powróci do normalnego stanu.