Mimo, że wrogowie Polski robią co mogą, aby nasz kraj miał złą prasę na świecie, okazuje się, że w rankingu bezpieczeństwa zajmujemy zasłużenie jedną z najwyższych lokat. Według brytyjskiego MSZ to właśnie Polska jest jednym z najbezpieczniejszych krajów dla kobiet w całej Europie.

Jak wiadomo na skutek nieodpowiedzialnych decyzji kilku stolic europejskich, doszło do wielkiej migracji islamskiej ludności z Afryki i Bliskiego Wschodu do Europy. Tłum zwabiony perspektywą łatwego życia bez konieczności pracy oczekuje, że otrzyma wszystko od razu i bardzo się denerwuje gdy warunki odbiegają od ich oczekiwań. Dodatkowo inwazja ta składa się w większości z młodych arabów, którzy zupełnie nie umieją się zachować w Europie i przenoszą do nas swoje średniowieczne obyczaje, które czynią z kobiet przedmioty seksualne o oznaczeniu mniejszym niż pies, który i tak jest przez nich uważany za nieczyste zwierzę.

^{Poziom bezpieczeństwa, im bardziej czerwony kolor tym bardziej niebezpieczny kraj}

Takie właśnie "ubogacenie kulturowe" dotarło do Europy. Oczywiście oficjalnie nie wolno o tym mówić, ale to nie powoduje bynajmniej, ze problem zanika, a wręcz przeciwnie zdecydowanie nabrzmiewa. Z tego powodu, że Polska wciąż opiera się islamizacji, jesteśmy przedstawiani w światowych mediach jako kraj dzikusów, rasistów i temu podobnych odszczepieńców. Nie przeszkadza to jednak tym samym zachodnim rzekomym przyjaciołom w tworzeniu bardziej zbliżonych do rzeczywistości rankingów, z których wynika, że to właśnie ta smagana bicze politycznej poprawności polska jest obecnie jednym z najbezpieczniejszych krajów na świecie dla kobiet.

Co więcej z Polaków robi się antysemitów, a Polska według licznych rankingów jest również jednym z najbezpieczniejszych państw do zamieszkania przez Żydów. Oznacza to, że nasz poziom tolerancji jako narodu, dla rozmaitych odrębności, nie zmienił się znacząco w ciągu ostatnich kilkuset lat. Wmawia się nam tylko rozmaite nieprawdziwe rzeczy, które pasują do przekazu tym, którzy postanowili nas tresować według zaplanowanej pedagogiki wstydu.