31 lipca nad Madrytem przetoczyła się na nocnym niebie kula ognia i spłonęła w atmosferze. Wykorzystując materiał z kamer naziemnych w całej Europie, w tym zarządzanej przez ESA kamery sieciowej AllSky7 w Cebreros i kamer sieci południowo-zachodniej Europy Meteor Network (SWEMN), naukowcy byli w stanie zrekonstruować tor lotu. 

Bolid wszedł w atmosferę na wysokości 100 kilometrów nad Madrytem i spłonął na wysokości 77 kilometrów nad hiszpańską prowincją Guadalajara. Uważa się, że jego rozmiar przed kontaktem z Ziemią wynosił około 10 cm. Naukowcy uważają, że był to fragment komety 169P/NEAT, odpowiedzialnej za coroczny deszcz meteorów Alpha Capricornis.

Deszcz meteorów powstaje, gdy Ziemia przechodzi przez zasypany gruzem pióropusz komet, który tworzy się, gdy kometa zbliża się do Słońca. Kiedy te szczątki uderzają w ziemską atmosferę, spalają się jako meteory, z których najjaśniejsze znane są jako kule ognia. Uważa się, że deszcz meteorów Alfa Capricornis powstał około 3500-5000 lat temu, kiedy połowa komety 169P/NEAT oderwała się i rozsypała w pył. Sama kometa powstała w tym samym czasie, co nasz Układ Słoneczny, około 4,6 miliarda lat temu.

Ślad pyłu z tej pradawnej komety dryfuje wokół orbity Ziemi, tworząc rzadkie meteory. W szczytowym momencie tworzy tylko około pięciu meteorów na godzinę, ale zwykle są one bardzo jasne i często zamieniają się w kule ognia. W miarę utrzymywania się tego dryfu oczekuje się, że deszcze meteorów staną się bardziej intensywne. Przewiduje się, że do 2220 r. będą silniejsze niż jakikolwiek roczny deszcz meteorów. Jednak na razie można podziwiać Koziorożce Alfa w ich obecnej formie do około 15 sierpnia.