Międzynarodowy zespół astronomów nie tylko odkrył chmury na odległej egzoplanecie WASP-127b, ale także zmierzył ich wysokość z niezwykłą dokładnością.

Prezentacja Romaina Allarta na Europejskim Kongresie Naukowym (EPSC) 2021 pokazuje, w jaki sposób, łącząc dane z kosmicznych i naziemnych teleskopów, zespół specjalistów był w stanie odkryć górną strukturę atmosfery planety pozasłonecznej. Otwiera to drogę do podobnej eksploracji wielu innych odległych światów.

WASP-127b znajduje się ponad 525 lat świetlnych od nas i jest "gorącym Saturnem" - gigantyczną planetą o masie podobnej do Saturna, która krąży bardzo blisko swojego słońca. Zespół obserwował planetę przechodzącą przed gwiazdą, aby odkryć wzory, które są osadzone w świetle gwiazdy, gdy filtruje ona atmosferę planety i jest zmieniana przez składniki chemiczne. Łącząc obserwacje w podczerwieni z Kosmicznego Teleskopu Hubble'a (HST) i pomiary światła widzialnego ze spektrografem ESPRESSO na Bardzo Dużym Teleskopie ESO w Chile, naukowcy byli w stanie zbadać różne regiony atmosfery. Wyniki przyniosły kilka niespodzianek.

Wykryto obecność sodu, ale na znacznie niższej wysokości niż oczekiwano. W podczerwieni pojawiły się silne sygnały pary wodnej. Oznacza to, że para wodna na niższych poziomach jest osłonięta chmurami, które są nieprzezroczyste w widzialnym zakresie długości fal, ale są widioczne w podczerwieni. Połączone dane z dwóch instrumentów pozwoliły naukowcom zawęzić wysokość chmur do warstwy atmosferycznej przy ciśnieniu w zakresie od 0,3 do 0,5 milibara.

Nie jest jeszcze znany skład chmur, z wyjątkiem tego, że nie są one zbudowane z kropelek wody, jak na Ziemi. Zaskakujące jest też to, dlaczego na tej planecie znajduje się sód. Dalsze badania pomogą dowiedzieć się więcej nie tylko o strukturze atmosfery, ale także o planecie WASP-127b, która okazała się bardzo ciekawym miejscem.

Całkowity obrót wokół gwiazdy trwa około 4 dni, WASP-127b otrzymuje 600 razy więcej promieniowania niż Ziemia i doświadcza temperatur dochodzących do 1100 stopni Celsjusza. Powoduje to powiększenie planety do promienia 1,3 razy większego od Jowisza przy 1/5 jego masy, co czyni ją jedną z najmniej gęstych lub „najbardziej puszystych” znalezionych egzoplanet.