Oceany są jednym z najważniejszych pochłaniaczy dwutlenku węgla na naszej planecie. Obecnie przechowują około 39 tysięcy gigaton dwutlenku węgla - 50 razy więcej niż krąży w atmosferze. Jednak zdaniem zwolenników teorii antropogenicznego globalnego ocieplenia, nie jest to dobra wiadomością.

Zdaniem klimatystów nie możemy polegać na wychwytywaniu i składowaniu dwutlenku węgla w celu rozwiązania kryzysu klimatycznego, ponieważ zbyt szybko produkujemy zbyt dużo nadmiaru CO2. Co więcej, nowe badanie pokazuje, że głębiny oceaniczne nie są w stanie zatrzymać tak dużej ilości węgla, jak wcześniej sądzono.

Naukowcy przyjrzeli się cyklowi węgla, który jest wysysany przez mikroskopijne rośliny żyjące w pobliżu powierzchni wody, a następnie opada na dno morskie. Na podstawie nowych modeli śledzenia cząstek wydaje się, że proces ten jest „nieszczelny” i na dłuższą metę zatrzymuje mniej węgla niż wcześniej sądzono.

Ocean jest ważnym pochłaniaczem dwutlenku węgla, a głębokość, na jaką osadza się biologiczny węgiel, wpływa na to, ile atmosferycznego dwutlenku węgla gromadzi się w oceanie. W tym badaniu eksperci klimatyczni dowodzą, że długowieczność składowania dwutlenku węgla w głębokich oceanach może być znacznie krótsza, niż się powszechnie uważa.

Do tej pory wierzono, że ścieżki cyrkulacyjne w głębokim oceanie będą utrzymywać każdą cząstkę uwięzionego węgla, która osiągnęła głębokość 1000 metrów z dala od świata przez kilka tysiącleci. Modelowanie wykorzystane przez naukowców wykazało, że tylko średnio 66 procent węgla, który osiągnął głębokość 1000 metrów w północnym Atlantyku, będzie składowane przez sto lat lub dłużej. Chociaż skuteczność wychwytywania CO2 różniła się w zależności od czynników, w tym prądów oceanicznych i temperatury, węgiel musiałby osiągnąć głębokość 2000 metrów, aby prawie na pewno przetrwać przez ponad 100 lat – na tej głębokości pozostało 94% węgla symulacje pokazały, że istniała przez sto lat lub dłużej.

Wyniki te mają implikacje dla szacunków przyszłych prognoz absorpcji węgla przez globalne modele biogeochemiczne, które mogą być przeszacowane, oraz dla strategii zarządzania węglem. Wraz ze zmianą klimatu i oceanów modele będą wymagały aktualizacji. Eksperci są przekonani, że w przyszłości oceany będą się coraz bardziej rozwarstwiać w miarę ocieplania, co oznacza mniejsze mieszanie się warstw i mniej węgla opadającego na dno.

A im dokładniejsze są nasze modele, tym lepiej będziemy w stanie zrozumieć, co nas czeka i jak możemy temu zapobiec, jeśli zajdzie taka potrzeba. Naukowcy muszą jak najdokładniej wiedzieć, ile CO2 produkujemy, ile oceanów może zmagazynować i jak długo to wytrzyma. Możliwe, że poprzez uzupełnianie naturalnego obiegu węgla na różne sposoby, więcej węgla można usunąć z cyrkulacji atmosferycznej – ale w tym celu musimy wiedzieć, jak wydajne i skuteczne są głębiny oceaniczne jako pochłaniacz dwutlenku węgla.

Badanie zostało opublikowane w czasopiśmie Global Biogeochemical Cycles.