Podczas erupcji wulkany wyrzucają w powietrze ogromne chmury popiołu i gazów, zanieczyszczając atmosferę i przyczyniając się do zmian klimatu. Ale co z okresem, kiedy wulkan jest uśpiony? Okazuje, się, że naukowcy przekonujący nas,że tylko ludzkość wywołuje zmiany klimatu, klamali. To odkrycie zmusi naukowców do ponownego przemyślenia wszystkich modeli klimatycznych.

W rzeczywistości naukowcy mogli trzykrotnie nie docenić wydajności związków siarki z uśpionych wulkanów. Może to oznaczać ponowną kalibrację modeli klimatu i jakości powietrza, ponieważ siarka jest ważnym elementem procesu zmiany klimatu na Ziemi. 

Nowe badanie pokazuje, że uśpione wulkany mogą wytwarzać znacznie więcej siarki, niż twierdzono. Naukowcy uzyskali te wyniki, analizując cząstki uwięzione w warstwach rdzenia lodowego wydobytego ze środkowej Grenlandii. Pokazują skład atmosfery nad Arktyką w latach 1200-1850. Emisje siarki z uśpionych wulkanów w tamtym czasie były znacznie wyższe niż oczekiwano.

Pierwotnym celem badań było zbadanie ilości siarki uwalnianej do atmosfery przez fitoplankton morski ze względu na związki, które syntetyzuje podczas wzrostu. Przed pojawieniem się człowieka fitoplankton był uważany za główne źródło emisji siarki. Ale wkład wulkanów, ujawniony poprzez pomiary izotopowe, ujawnił inne ważne źródło tego pierwiastka.

Naukowcy sugerują, że wulkany mogą mieć dwukrotnie większe znaczenie w produkcji siarki niż fitoplankton morski, nawet jeśli są uśpione. Przepływy gazu z uśpionych wulkanów nie są rejestrowane na zdjęciach satelitarnych, co może być przyczyną niedoszacowania udziału wulkanów.

Jednocześnie, jeśli istnieje więcej naturalnych źródeł siarki, być może przeszacowaliśmy efekt chłodzenia, jaki emisje przemysłowe siarki miały na temperaturę. 

Jeśli tak jest, to obliczenia naukowców co najmniej dwukrotnie różnią się od rzeczywistości. To może wyjaśniać, dlaczego Arktyka ociepla się szybciej niż oczekiwano – po prostu początkowy poziom cząstek w atmosferze nad nią był wyższy niż wcześniej sądzono.