Z raportu opublikowanego przez Global Coral Reef Monitoring Network wynika, że oceany, w latach 2009-2018, straciły około 14 procent koralowców.

Naukowcy przeanalizowali stan raf koralowych i odkryli, że w ciągu niespełna dziesięciu lat świat stracił 11,7 tys. metrów kwadratowych koralowców – więcej niż powierzchnia wszystkich żywych raf w Australii. Raport prezentuje dane zebrane przez 300 ekspertów z 73 krajów na przestrzeni 40 lat.

Punkt bez powrotu: globalna katastrofa klimatyczna została uznana za nieuniknioną. Co ludzkość może zrobić dla zbawienia? Naukowcy przypisują masową utratę koralowców blaknięciem spowodowanym wzrostem temperatury wody. Jedno takie wybielanie w 1998 r. doprowadziło do zniszczenia 8 proc. wszystkich koralowców (około 6,5 tys. metrów kwadratowych), przy czym największy negatywny wpływ na rafy odnotowano na Oceanie Indyjskim, w Japonii i na Karaibach.

Eksperci biją na alarm, twierdząc, że zmiany klimatyczne stanowią ogromne zagrożenie dla ochrony koralowców. Ale w opublikowanym raporcie znajdują się również zachęcające dane: naukowcy odkryli, że wiele raf było w stanie przetrwać negatywne wpływy zewnętrzne i zachowało potencjał do odbudowy w odpowiednich warunkach.

Rafy koralowe pokrywają tylko 0,2 procent dna oceanu, ale są domem dla co najmniej jednej czwartej całego życia morskiego. Oprócz wzrostu temperatury wody, śmiertelność koralowców została powiązana z niekontrolowanymi połowami, niezrównoważonym rozwojem wybrzeża i pogarszającą się jakością wody.

Wcześniej władze australijskie odrzuciły ostrzeżenia ONZ o konieczności natychmiastowego objęcia Wielkiej Rafy Koralowej ochroną. Australijski minister środowiska Sassan Leigh powiedział, że błędem jest wymienianie największej rafy na świecie jako najbardziej narażonej.