Naukowcy dopasowali białka związane z objawami do docelowych białek roślinnych w tradycyjnej medycynie chińskiej (TCM), odkrywając jej ukryte naukowe podstawy. To pierwsze badanie, które przekształciło TCM we współczesną wiedzę medyczną, potwierdzając skuteczność tradycyjnych leków na „poziomie systematycznym”.

Tradycyjna medycyna chińska, często uważana za pseudonaukę, opiera się na złożonych naukowych zasadach. Międzynarodowy zespół naukowców sugeruje, że 3000-letnia praktyka medyczna w Chinach może mieć więcej wspólnego ze współczesną medycyną, niż się wydaje. W przeszłości, artykuły w Nature nazywały TCM „w dużej mierze pseudonauką”. Jednakże, nowe badanie opublikowane w Science Advances ujawnia nieznane wcześniej naukowe podstawy TCM.

Ta praktyka, sięgająca czasów dynastii Shang, opiera się na leczeniu objawów wynikających z zakłócenia równowagi między yin i yang. W TCM nie ma pojęcia „choroba”, a diagnoza i leczenie opierają się na objawach, co utrudnia odniesienie do współczesnej praktyki medycznej. Współczesna medycyna przyjęła niektóre zioła z TCM, jak aspiryna i morfina.

W 2015 roku, Tu Youyou otrzymał Nagrodę Nobla za odkrycie leku na malarię z ziół stosowanych w TCM. Mimo to, TCM jako całość jest często uważana za mit. Badania skupiają się na poszczególnych ziołach, nie opisując „całości” ich interakcji. Naukowcy stworzyli system medycyny sieciowej, mapując białka związane z objawami i docelowe białka ziołowych substancji chemicznych.

Odkryli, że im bliżej grupy objawów znajduje się docelowe zioło, tym większe jest prawdopodobieństwo skuteczności leczenia. Na przykład, Yin Chai Hu (korzeń stellaria) w TCM jest uznawany za lek na gorączkę. W sieci, Yin Chai Hu znajduje się w pobliżu białek związanych z gorączką.

Naukowcy zauważyli, że lekarze TCM przepisywali zioła, których cele znajdowały się blisko objawów w sieci. Gan Xiao z Uniwersytetu Informatyki i Technologii w Nanjing zauważa, że „wzorzec powinowactwa między ziołami a objawami jest bardzo podobny do współczesnego powiązania pomiędzy lekami a chorobami”. „TCM i współczesna medycyna mogą mieć wspólne korzenie w mechanizmach sieci molekularnej”, dodaje Gan.

Badanie potwierdziło skuteczność ziół TCM na „poziomie systematycznym”. W celu weryfikacji sieci, zespół zebrał dane medyczne od ponad 1900 pacjentów z marskością wątroby. Znaleziono 86 par zioło-objaw, które były skuteczne, a niektóre nie zostały jeszcze zarejestrowane w Farmakopei Chińskiej. To odkrycie stanowi przełom w rozumieniu i potencjalnej integracji TCM z konwencjonalnymi metodami leczenia.

Naukowcy zaznaczają, że odkrycia te nie są jedynie przypadkowym powiązaniem, lecz wynikiem złożonych analiz bioinformatycznych. Wykorzystując zaawansowane metody obliczeniowe, udało się zidentyfikować specyficzne molekularne mechanizmy działania tych ziół, co pozwala na bardziej świadome ich wykorzystanie w medycynie. Badanie to może otworzyć nowe drzwi dla integracji TCM z metodami leczenia opartymi na dowodach naukowych, zwiększając tym samym efektywność i bezpieczeństwo terapii.

Podkreślono także, że to badanie nie oznacza, iż wszystkie metody stosowane w TCM są skuteczne. Należy pamiętać, że tradycyjna medycyna chińska jest zbiorem bardzo różnorodnych praktyk, a nie każda z nich została jeszcze gruntownie zbadana pod kątem skuteczności i bezpieczeństwa. Naukowcy podkreślają konieczność dalszych badań w celu weryfikacji i ewentualnej adaptacji innych ziół i metod leczniczych.

Ten przełom w badaniach nad TCM może również pomóc zmniejszyć sceptycyzm wobec tej tradycyjnej formy medycyny, pokazując, że może ona mieć solidne podstawy naukowe. Odkrycie to jest ważne nie tylko dla medycyny, ale także dla kultury i historii, pokazując, jak starożytne praktyki mogą być nadal istotne w nowoczesnym świecie.

Jednakże, naukowcy podkreślają, że niezbędna jest ostrożność w interpretacji wyników. TCM opiera się na holistycznym podejściu do zdrowia, co może być trudne do przetłumaczenia na język współczesnej medycyny opartej na dowodach. Dalsze badania są konieczne, aby w pełni zrozumieć i wykorzystać potencjał tej starożytnej praktyki leczniczej w nowoczesnej medycynie.