Naukowcy twierdzą, że Ziemia ściemniała jako planeta

Kategorie: 

Źródło: 123rf.com

Naukowcy są zaniepokojeni nieoczekiwanym faktem - coś doprowadziło do zmniejszenia jasności Ziemi. Eksperci przeanalizowali pomiary promieniowania Ziemi w tym światło odbite od naszej planety, które oświetla powierzchnię Księżyca – a także różne dane z satelitów i odkryli coś dziwnego.

Ziemia odbija teraz o pół wata mniej światła na metr kwadratowy niż 20 lat temu. Odpowiada to zmniejszeniu współczynnika odbicia planety o 0,5%. Co więcej, większość spadku nastąpiła w ciągu ostatnich trzech lat. Ogólnie rzecz biorąc, Ziemia odbija teraz około 30% mniej padającego na nią światła słonecznego.

 

Odkryty spadek albedo okazał się ogromną niespodzianką. Po przeanalizowaniu danych z ostatnich trzech lat po 17 latach prawie stałego albedo zaobserwowano wyraźny trend „ściemniania” Ziemi. Stał się on widoczny po tym, jak eksperci dodali nowe dane do pomiarów promieniowania Ziemi w latach 1998-2017, zebranych przez Big Bear Solar Observatory w Południowej Kalifornii. 

Na czyste światło słoneczne docierające do Ziemi mają wpływ dwie rzeczy: jasność Słońca i współczynnik odbicia planety. Obserwowane przez naukowców zmiany albedo Ziemi nie korelowały z okresowymi zmianami jasności Słońca. Oznacza to, że zmiany we współczynniku odbicia Ziemi są spowodowane czymś na naszej planecie, a nie z zewnątrz.


W szczególności pomiary satelitarne wykonane w ramach projektu NASA Clouds and Earth Radiant Energy System (CERES) wykazały w ostatnich latach zmniejszenie liczby jasnych, odbijających światło chmur nisko położonych nad wschodnim Pacyfikem. Obszar ten znajduje się u zachodnich wybrzeży Ameryk. Wcześniej odnotowywano również wzrost temperatury powierzchni wody na skutek zmiany warunków klimatycznych, zwanej oscylacją dekady Pacyfiku. To z kolei wiąże się z tak zwanym globalnym ociepleniem.

 

Wcześniej wielu naukowców miało nadzieję, że cieplejsza Ziemia może prowadzić do większej liczby chmur i wyższego albedo, co z kolei pomogłoby złagodzić ocieplenie i zrównoważyć system klimatyczny. Ale sądząc po danych ekspertów, ma miejsce odwrotny proces.

Być może na zmniejszenie albedo miała wpływ pandemia COVID, która spowodowała znaczące ograniczenie ruchu lotniczego. Skoro samolotów latało dużo mniej to nad naszymi głowami zasiewano też mniej szachownic zwanych "smugami kondensacyjnymi". Tak się składa, że to właśnie one często ewoluują stając się chmurami typu cirrus, które szczelnie pokrywają niebo. Taki zasiew powoduje, że Ziemia odbija dużo więcej promieniowania słonecznego, co przynajmniej teoretycznie, powinno obniżyć temperaturę Ziemi i wpłynąć na redukcję efektu cieplarnianego.

 

 

Ocena: 

1
Średnio: 1 (1 vote)
Opublikował: admin
Portret użytkownika admin

Redaktor naczelny i założyciel portalu zmianynaziemi.pl a także innemedium.pl oraz wielu innych. Specjalizuje się w tematyce naukowej ze szczególnym uwzględnieniem zagrożeń dla świata. Zwolennik libertarianizmu co często wprost wynika z jego felietonów na tematy bieżące. Admina można również czytać na Twitterze   @lecterro


Komentarze

Portret użytkownika Rafał Reperowski

Bzdury i tyle. Gdyby komuś

Bzdury i tyle. Gdyby komuś się chciało i sprawdził ich metodologię, to by wyszło że wyniki wyssane z palca. W artykule podają wzór gdzie to obliczali. Nie ma tam żadnego współczynnika dotyczacego jasności słońca. Zeby cos takiego dało się zrobić, to trzeba porownywać gdy Ziemia ma tą samą odległośc od słońca, czyli zostaje parę dni w roku, ale trzeba jeszcze trafić na bezchmurne niebo i pomiary dokonuje się o tej samej godzinie po zachodzie slonca. Wystarczy jeden rozbłysk i pomiary do kosza. Za malo próbek aby cos takiego stwierdzić. Kolejni łapowkarze co udowodnili to, za co kasę dostali, czyli globalne ocipienie.

Portret użytkownika Rafał Reperowski

Tu macie link do oryginału,

Tu macie link do oryginału, pokażcie gdzie we wzorze uwzględniają jasność słońca. Biorą dowolne cyferki i wpasowują.

https://agupubs.onlinelibrary.wiley.com/doi/10.1029/2021GL094888

The full methodology for determining albedo from earthshine is detailed in two lengthy papers, see Qiu et al. (2003) and Pallé et al. (2003), and analyses of the data up through 2014 were given in several papers (Pallé et al., 200420092016). Briefly, we observe the relative brightness of two fiducial regions (Crisium and Grimaldi) on opposing edges of the Moon, one being in the sunshine and the other in the earthshine, with the role of each switching depending on whether the Moon is waxing or waning. For a given night, following Qiu et al. (2003) and Pallé et al. (2003), the apparent albedo, grl62955-math-0014 is determined as

grl62955-math-0015(1)

where grl62955-math-0016 is the albedo of a Lambert (perfectly diffusing) sphere that would have the same instantaneous reflectivity as the true Earth at the same phase angle. grl62955-math-0017 is the Earth's Lambert phase function and grl62955-math-0018 is the Earth's phase angle (the angle between the sunlight that is incident on the Earth and then reflected to a fiducial region on the dark part of the lunar disk). grl62955-math-0019 are the empirically determined phase functions derived from all the data of the fiducial regions normalized to grl62955-math-0020 = 1 at perfect retroflection. grl62955-math-0021 is the lunar phase angle (the Moon's selenographic phase angle, which is the angle between the direction to the Sun from a lunar fiducial region and the nighttime observer at BBSO), grl62955-math-0022 is the small angle between the path of the Earth light striking the lunar fiducial region and the path of the nearly retroflected earthshine to the BBSO observer. grl62955-math-0023 is the ratio of the earthshine intensity (grl62955-math-0024) to the moonshine intensity in the two opposing fiducial patches, after each is corrected by the observed atmospheric transmission (grl62955-math-0025) or airmass, and grl62955-math-0026 is the known ratio between the geometrical reflectivity of the two opposing fiducial patches. grl62955-math-0027grl62955-math-0028grl62955-math-0029 and grl62955-math-0030 refer to the Earth-Moon distance, the Earth-Sun distance, the Moon-Sun distance and the Earth's radius, respectively. In terms of the Moon's phase angle, the Earth's phase angle, grl62955-math-0031, is given by grl62955-math-0032.

Portret użytkownika emel

Dla mnie wygląda na to, że

Czytałeś to co wkleiłeś i nic nie zrozumiałeś, czy bez czytania ujadasz?

Precież jest napisane:

grl62955-math-0023  is the ratio of the earthshine intensity (grl62955-math-0024) to the moonshine intensity in the two opposing fiducial patches, after each is corrected by the observed atmospheric transmission (grl62955-math-0025) or airmass. 

(swoją drogą mianownik jest inny niż w kompletnym wzorze. Raz jest T_b, a raz jest T_a). Metoda, o ile dobrze rozumiem, polega w skrócie na pomiarach jasności dwóch fragmentów Księżyca (podobnych geologicznie). Jeden jest oświetlony bezpośrednio przez Słońce, drugi fragment jest oświetlony przez światło odbite od Ziemi. Bierze się stosunek tych dwóch jasności. Bez względu na aktualną jasność słońca ten iloraz mówi właśnie o albedo Ziemi, przy czym trzeba jeszcze uwzględnić np. warunki atmosferyczne:

(...) after each is corrected by the observed atmospheric transmission (grl62955-math-0025) or airmass.

Strony

Skomentuj