Potencjalnie niebezpieczne wirusy grypy, w tym wirus tak zwanej ptasiej grypy, mogą się rozprzestrzeniać przez wiatr. Od jakiegoś czasu naukowcy podejrzewali, że jest to możliwe, ale dotychczas brakowało na to dowodów.

Zazwyczaj ludzie zarażają się ptasią grypą poprzez bliski kontakt fizyczny ze sobą lub, znacznie częściej, z zakażonym drobiem. Nowo rozpoznane możliwości szerzenia się wirusów za pomocą wiatru otwierają potencjalną nową drogę, którą wirusy mogą się rozprzestrzeniać.

Do takich niepokojących wniosków doszli holenderscy naukowcy badający ogniska ptasiej grypy szczepu H7N7 u drobiu w holenderskich gospodarstwach w 2003 r. Wtedy spowodowało to 89 potwierdzonych infekcji u ludzi, w tym jeden zgon. Modele komputerowe pokazały, że wzorce wiatrów w chwili wybuchu pandemii wyjaśniają, w jaki sposób różne warianty genetyczne H7N7 znalazły się na różnych farmach

Fakt, że szczepy wirusów mogą podróżować za pomocą wiatru sugeruje, że dużo bardziej zjadliwy H5N1 również to potrafi. Inni naukowcy zgodzili się, że w sposób dorozumiany, H5N1 może rozprzestrzeniać się w ten sam sposób. Niektórzy epidemiolodzy stwierdzają, że ponieważ nie wiemy na pewno, czy to możliwe dla tego konkretnego szczepu, powinniśmy przyjąć najgorszy wariant

Wirus, który powoduje, pryszczycę u bydła i świń podróżuje wiele kilometrów właśnie z wykorzystaniem wiatru, ale jest lżejszy niż ptasia grypa i jest produkowany w dużych ilościach przez zakażone zwierzęta. Najbardziej prawdopodobny scenariusz wyjaśniający takie niepokojące podróże niebezpiecznych wirusów ptasiej grypy jest taki, że wirusy przemieszczają się na pyle z gospodarstw, w szczególności cząstkach zakażonych odchodów z zakładów drobiarskich.