Specjaliści pracujący w ramach projektu ROSETTA-Ice Project odkryli formacje skalne znajdującą się pod  lodowcem szelfowym Rossa na Antarktydzie. Jest to największa tego typu formacja znajdująca się na  tym południowym kontynencie.

Zespół badaczy analizował zdjęcia satelitarne oraz pomiary pola magnetycznego i grawitacji wskazujące na to jak dużo lodu znajduje się w konkretnych miejscach Antarktydy. Dzięki tym danym udało się stworzyć skomplikowany wzorzec topnienia lodu w tym newralgicznym miejscu świata.

Naukowcy zdołali odkryć nieznane dotychczas segmenty połączenia geologicznego pomiędzy wschodnią i zachodnią częścią Antarktydy za pomocą systemu komputerowego IcePod. Dzięki wczytanym tam danym grawitacyjnym udało się wykonać modelowanie dna morskiego znajdującego się pod lodowcem szelfowym Rossa. Dzięki temu stało się jasne, że to tektoniczne powiązanie wywiera wpływ na masy lodu znajdujące się powyżej.

Ukształtowanie dna oceanu w okolicy wybrzeża wschodniej Antarktydy, wygląda zupełnie inaczej niż dotychczas uważano. Jedna jego część jest znacznie głębsza od drugiej, co skutkuje tym że pod lodowcem dochodzi do cyrkulacji wody, co ma bezpośredni wpływ na jego topnienie.

Oznacza to, że na roztapianie lodowca szelfowego Rossa decydujący wpływ ma nie globalne ocieplenie, ale pływy oceaniczne,które dzięki naturalnemu ukształtowaniu terenu,  mogą wyrządzić jeszcze większe szkody niż się spodziewano. Jestem jednak też dobra wiadomość, bo lodowce zachodniej części Antarktydy nie wydają się być zagrożone właśnie z powodu tej bariery tektonicznej.