Amerykańska agencja kosmiczna NASA wystrzeliła swoją najpotężniejszą rakietę SLS (Space Launch System) w historii.

NASA wystrzeliła swoją najpotężniejszą rakietę SLS (Space Launch System) z Cape Canaveral na Florydzie. To nowy amerykański program powrotu człowieka na księżyc, pn. Artemis. Obecny start jest bezzałogowy, celem misji jest przetestowanie technologii i wystrzelenie Artemis-2 z załogą w 2024 roku.

Stumetrowa rakieta ma wynieść kapsułę Oriona w kosmos w kierunku Księżyca, w której później znajdą się astronauci. Ostatni raz ludzie wylądowali na Księżycu w grudniu 1972 roku podczas misji Apollo 17. W grudniu NASA będzie obchodzić pięćdziesiątą rocznicę lotu Apollo 17, a obecna misja została nazwana „Artemis” na cześć siostry Apolla z mitologii greckiej.

A teraz, po tak długiej przerwie i z zupełnie nowym wyposażeniem, pierwszy lot nowego programu księżycowego odbędzie się bezzałogowo. Jest to próba mająca na celu sprawdzenie skuteczności technologii. To już trzecia próba wystrzelenia Artemidy. Starty we wrześniu i październiku były opóźnione z przyczyn technicznych. Inżynierowie nie byli pewni, czy wszystkie cztery duże silniki głównego stopnia rakiety są w pełni gotowe do lotu.

Tym razem start został przyznany i rakieta wystartowała z Centrum Kosmicznego im. Kennedy'ego o godzinie 01:47 czasu lokalnego (06:47 GMT).

„To największy płomień, jaki kiedykolwiek widziałem i najpotężniejsza fala dźwiękowa, jaką kiedykolwiek słyszałem!” – powiedział Administrator NASA, Bill Nelson, dzieli się swoimi wrażeniami z wystrzelenia sprzętu.

Rakieta będzie musiała wykonać szereg manewrów, aby naprowadzić statek kosmiczny Orion z kapsułą załogi na właściwą trajektorię do Księżyca i bezpiecznie eskortować ją do końca misji.

„Będzie również wykonywanych kilka krytycznych manewrów modułów, abyśmy mogli dostroić tor lotu Oriona” — powiedział dr David Parker, dyrektor załogowych lotów kosmicznych Europejskiej Agencji Kosmicznej.

„Jeden z naprawdę ekscytujących momentów nadejdzie, gdy wejdziemy na orbitę wokół Księżyca, po raz pierwszy lecąc daleko poza Księżyc” — dodaje Parker.

Jest to tak zwana daleka wsteczna orbita Księżyca, znajdująca się w odległości 70 tysięcy kilometrów od powierzchni Księżyca. To najdalsza granica, na jaką kiedykolwiek wysłano załogowy (przyszły) statek kosmiczny.

Statek Orion będzie w drodze przez 26 dni – misja załogowa w 2024 roku ma trwać 21 dni – aby innowatorzy mogli przetestować możliwości statku.

Najbliższa odległość do powierzchni Księżyca podczas misji to 100 km, najdalsza to 70 000 km. Statek powróci na Ziemię 11 grudnia.

Lądowanie to kluczowy moment dla inżynierów projektu. Ich największym zmartwieniem jest to, czy osłona termiczna Oriona będzie w stanie poradzić sobie z ekstremalnymi temperaturami, z którymi przyjdzie mu się zmierzyć, gdy wejdzie w atmosferę naszej planety.

Kapsuła poleci bardzo szybko - z prędkością 38 000 km/h, czyli 32 razy szybciej niż prędkość dźwięku. Ekran od spodu musi być odporny na temperatury dochodzące do 3000°C.

Na najbliższą dekadę planowana jest seria jeszcze bardziej skomplikowanych misji, które powinny zapewnić stabilniejszą obecność ludzi na Księżycu, swoistą bazę z reprodukcją ziemskich siedlisk i wykorzystaniem łazików wraz z mini stacją kosmiczną na orbicie wokół Księżyca.