Międzynarodowy zespół naukowców ze Szwajcarii i USA odkrył niepokojący fakt - akumulacja cząstek nanoplastiku w glebie negatywnie wpływa na fotosyntezę drzew. Badanie, opublikowane w czasopiśmie naukowym Environmental Science (EnvSci), rzuca nowe światło na zagrożenia, jakie nanoplastiki stwarzają dla ekosystemów.

Podczas eksperymentu naukowcy wyhodowali 100 sadzonek dzikiej jarzębiny i świerka. Po kilku miesiącach rozwoju, rośliny zostały przesadzone do systemu hydroponicznego, gdzie badacze dodali do wody nanoplastiki w różnym stężeniu. Celem było śledzenie ruchu cząstek wewnątrz drzew.

Już po kilku tygodniach odkryto, że w korzeniach roślin gromadzi się od 1 do 2 miligramów nanoplastiku na gram materii roślinnej. Zawartość plastiku w pniach, liściach i igłach była znacznie niższa, około 10-100 razy mniejsza. Nie stwierdzono istotnych różnic w ilości plastiku pomiędzy obydwoma gatunkami drzew, chociaż świerk zużywa mniej wody.

Kluczowe odkrycie dotyczy wpływu nanoplastików na procesy fizjologiczne roślin. Okazało się, że u dzikiej jarzębiny wydajność fotosyntezy w ciągu dwóch tygodni spadła o jedną trzecią, a u świerka w ciągu miesiąca o około 10%. Oznacza to, że część energii słonecznej nie jest już wykorzystywana do fotosyntezy, lecz jest rozpraszana w postaci ciepła.

Wyniki badania są alarmujące, ponieważ fotosynteza jest kluczowym procesem, od którego zależy funkcjonowanie całych ekosystemów. Drzewa nie tylko produkują tlen niezbędny dla życia, ale także pochłaniają dwutlenek węgla, regulując klimat. Zaburzenie tego procesu może mieć daleko idące konsekwencje.

Naukowcy podkreślają, że nanoplastiki stanowią poważne zagrożenie dla środowiska naturalnego. Te mikroskopijne cząstki, powstające w wyniku rozpadu większych tworzyw sztucznych, przenikają do gleby, wód i powietrza, skąd trafiają do organizmów żywych. Ich negatywny wpływ na rośliny, zwierzęta i ludzi jest wciąż słabo poznany.

Badanie opublikowane w EnvSci jest kolejnym alarmującym sygnałem, że problem nanoplastików wymaga pilnej interwencji. Konieczne są dalsze badania, które pozwolą lepiej zrozumieć skalę zagrożenia i opracować skuteczne metody ograniczenia zanieczyszczenia środowiska tymi niebezpiecznymi substancjami.