Najnowsze badanie przeprowadzone przez profesora i inżyniera biologii Bevina Engelwarda dowodzą, że nanocząsteczki tlenku cynku, które często są dodawane do filtrów przeciwsłonecznych, znacznie uszkadzają ludzkie DNA. Podobny wpływ mają również nanocząsteczki srebra, które można znaleźć przykładowo w zabawkach, w paście do zębów czy w ubraniach.

Odkrycie zostało oparte o technologię, która pozwoliła w znaczne szybszym tempie i na jeszcze większą skalę przeanalizować uszkodzenia DNA, spowodowane przez potencjalnie niebezpieczne nanocząsteczki. Amerykańska Administracja Żywności i Leków (FDA) nie wymaga aby producenci prowadzili dodatkowe testy w skali nano dla danego materiału.

Okazuje się jednak, że nanocząstki ze względu na swoje nadzwyczaj małe wielkości, mogą wykazywać różne właściwości fizyczne, chemiczne i biologiczne oraz łatwiej penetrować komórki. Jak twierdzi Bevin Engelward, problem polega na tym, że gdy nanocząstka jest wykonana z czegoś, co jest uznawane za bezpieczne, to na ogół sama nanocząstka również wydaje się nie zagrażać.

Naukowcy w trakcie badań skupili się na nanocząstkach stosowanych na skalę przemysłową - na tlenku cynku, żelaza i ceru, na dwutlenku krzemu i nanocząstkach srebra. Niektóre z nich mogą wytwarzać wolne rodniki, zwane reaktywnymi formami tlenu (ROS), które wpływają na ludzkie DNA. Gdy przedostają się do ogranizmu, mogą akumulować się w tkankach i wywoływać jeszcze większe szkody.

Dotychczas większość badań toksykologicznych skupiało się na przeżyciu komórki po ekspozycji na nanocząteczki. Tylko w niektórych przypadkach badano zdolność do uszkadzania ludzkiego DNA, czyli sytuacji w której nanocząsteczki nie zabijają komórek, ale mogą prowadzić do mutacji nowotworowych, jeśli uszkodzenie nie zostanie naprawione.

Tlenki cynku i nanocząsteczki srebra powodują największe uszkodzenia ludzkiego DNA. Natomiast dwutlenek krzemu, zwykle dodawany podczas produkcji żywności i leków, oraz tlenek żelaza i tlenek ceru wykazują niskie właściwości toksykologiczne. Dalsze badania prowadzone przez naukowców będą również sprawdzać jaka ilość nanocząsteczek tlenku metali może być niebezpieczna dla człowieka.