Michèle Rivasi, francuska europosłanka z Partii Zielonych, znana ze swojego zaangażowania w śledztwa dotyczące szkodliwości Glifosatu czy afery szczepionkowej z Pfizerem w  roli głównej, zmarła niespodziewanie w wieku 70 lat.

Rivasi, posłanka do Parlamentu Europejskiego od 2009 roku, była kluczową postacią w badaniu afery związanej z wymianą SMS-ów pomiędzy przewodniczącą Komisji Europejskiej Ursulą von der Leyen a dyrektorem generalnym firmy Pfizer, Albertem Bourlą. Jej śmierć, która nastąpiła w drodze do Parlamentu Europejskiego, była oficjalnie wynikiem ataku serca.

Zgon Rivasi wywołał szereg pytań dotyczących przyszłości prowadzonych przez nią badań. Rivasi była znana ze swojego krytycznego podejścia do zarządzania pandemią COVID-19 oraz roli firm farmaceutycznych w tym procesie. Jej działalność koncentrowała się na wymianie korespondencji między wysokimi urzędnikami Unii Europejskiej a przedstawicielami Pfizera, co budziło kontrowersje w kontekście publicznego dostępu do informacji dotyczących umów szczepionkowych.

Warto w tym kontekście przypomnieć, że politycy Prawa i Sprawiedliwości podpisali z tym samym Pfizerem tak niekorzystne kontrakty, że Pfizer pozwał nasze państwo na 6 mld złotych za niezakupione preparaty mRNA zwane szczepionkami przeciw COVID-19

Wokół przewodniczącej Komisji Europejskiej Ursuli von der Leyen narasta atmosfera niepewności. Wracają pytania dotyczą potencjalnego konfliktu interesów, biorąc pod uwagę, że jej mąż jest związany z branżą farmaceutyczną. Choć nie ma bezpośrednich dowodów wiążących te okoliczności ze śmiercią Rivasi, sytuacja ta rzuca cień na przejrzystość działań Unii Europejskiej w zakresie zarządzania kryzysem zdrowotnym.

Śmierć Rivasi stawia również pytanie o kontynuację jej pracy i dalsze śledztwo w sprawie afery Pfizer. Jej działalność parlamentarna była kluczowym elementem w dążeniu do przejrzystości i odpowiedzialności w decyzjach dotyczących zdrowia publicznego.

W tym trudnym czasie współpracownicy i zwolennicy Rivasi wyrażają swoje kondolencje i podkreślają znaczenie jej pracy. Zapamiętana zostanie jako zaangażowana posłanka, która nie bała się podejmować trudnych tematów i domagać się przejrzystości w działaniach instytucji europejskich.