W rejonie Rygi znaleziono wrak dwunastometrowego drewnianego statku. Okazuje, że statek pochodzi z XIX wieku.

Przygotowywane są dokumenty i już ogłoszono, że odnaleziono zabytek kultury. Dwa tygodnie temu Rada Dziedzictwa Kulturowego i Wolny Port w Rydze otrzymały wiadomość od grupy Bolderājas. To oni na plaży Daugavgriva znaleźli fragment drewnianego statku.

Przybyli eksperci stwierdzili, że część statku skrywa się pod wodą, ale podejrzewali, że pod piaskiem może leżeć znacznie większy obiekt. Wkrótce woda się podniosła i wystająca drewniana część statku nie była już widoczna.

W połowie zeszłego tygodnia, po opadnięciu wody, ponownie zauważono wrak, a pracownicy portowi zgodnie z oczekiwaniami przystąpili do wykopywania wraku małego statku. Początkowo myślano, że ma on nie więcej niż 4 metry.

Jednak nawet specjaliści nie spodziewali się tego, co wykopali. Obiekt okazał się znacznie większy. Ma co najmniej 12 metrów długości i 3,5 metra szerokości.

Statek wykonany jest z masywnych dębowych desek o szerokości 25 cm i grubości 8 cm, na korpusie pozostały tysiące małych miedzianych gwoździ. Sugeruje to, że jednostka była pokryta miedzianymi płytami.

„Trudno jeszcze wyciągać precyzyjne wnioski, ale fakt, że statek był pokryty miedzianymi płytami sugeruje, że mógł to być albo okręt wojenny, albo statek handlowy dalekiego zasięgu, który pływał nie tylko po Morzu Bałtyckim i Północnym, ale i znacznie dalej” – mówi Janis Meinerts, specjalista ds. dziedzictwa kulturowego.

Mając na uwadze czasy, kiedy na tego typu jednostkach używano miedzianych płyt, eksperci uważają, że statek może pochodzić z XIX wieku. Oznacza to, że ma prawdopodobnie od 150 do 200 lat.

Według znawców dziedzictwa kulturowego, po katastrofie statek zostałby częściowo zniszczony – zerwane byłyby prawdopodobnie cenne miedziane płyty, a część drewna ścięta.

Na razie statek postanowiono ponownie zakopać, aby chronić go przed słońcem i złą pogodą. Lepiej, żeby pozostał w chłodnych i wilgotnych warunkach, w jakich leżał przez ostatnie 150 lat.