Wraz z postępami w eksploracji kosmosu, w ostatnim czasie widzieliśmy, ile czasu i pieniędzy inwestuje się w technologie, które umożliwiają efektywne wykorzystanie zasobów kosmicznych. A na czele tych wysiłków jest skupienie się na znalezieniu najlepszego sposobu produkcji tlenu na Księżycu.

W październiku Australijska Agencja Kosmiczna i NASA podpisały porozumienie o wysłaniu na Księżyc australijskiego łazika w ramach programu Artemis w celu zbierania księżycowych skał, które ostatecznie mogą stać się źródłem tlenu do oddychania na Księżycu. Chociaż księżyc ma atmosferę, jest bardzo cienka i składa się głównie z wodoru, neonu i argonu. Nie jest to mieszanina gazowa, którą mogłyby oddychać ssaki zależne od tlenu, takie jak ludzie.

Niemniej jednak na Księżycu jest rzeczywiście dużo tlenu. Po prostu nie jest on w postaci gazowej. Zamiast tego, zgodnie z badaniami opublikowanymi przez Southern Cross University, znajduje się w regolicie, warstwie skał i drobnego pyłu, które pokrywają powierzchnię Księżyca. Gdybyśmy mogli wydobywać tlen z regolitu, być może wystarczyłoby go do podtrzymania ludzkiego życia na Księżycu!

Tlen można znaleźć w wielu minerałach na Ziemi, a Księżyc składa się w zasadzie z tych samych skał, które znajdują się u nas. Księżyc jest zdominowany przez minerały, takie jak tlenki krzemu, glinu, żelaza i magnezu. Wszystkie te minerały zawierają tlen, ale nie w takiej postaci, do jakiej mają dostęp nasze płuca.

Na Księżycu te minerały występują w kilku różnych formach, w tym w twardych skałach, kurzu, żwirze i skałach pokrywających powierzchnię. Materiał ten powstał w wyniku zderzeń meteorytów z powierzchnią Księżyca przez niezliczone tysiąclecia. Księżycowy regolit zawiera około 45 procent tlenu. Ale ten tlen jest ściśle związany z minerałami. Aby zerwać te silne więzy, musimy zastosować energię.

Z pomocą przychodzi elektroliza. Na Ziemi proces ten jest szeroko stosowany w produkcji, na przykład do produkcji aluminium. Prąd elektryczny przepływa przez ciekłą formę tlenku glinu przez elektrody, aby oddzielić aluminium od tlenu. W tym przypadku tlen jest uzyskiwany jako produkt uboczny. Na Księżycu głównym produktem będzie tlen, a odzyskane aluminium (lub inny metal) będzie potencjalnie użytecznym produktem ubocznym. To dość prosty proces, ale jest jeden haczyk: jest bardzo energochłonny. Aby był zrównoważony, musi być wspierany energią słoneczną lub innymi źródłami energii dostępnymi na Księżycu.