Naukowcy z Arctic and Antarctic Research Institute (AARI) odnotowali najniższy zasięg lodu morskiego na Antarktydzie od 44 lat. Zdaniem ekspertów, zmniejszenie powierzchni jest spowodowane ogólnym ociepleniem i silniejszym napływem ciepłej wody z regionów subtropikalnych na Antarktydę, powiedział dziennikarzom serwis prasowy AARI w czwartek.

Istnieje kilka przyczyn tego rekordowo niskiego obszaru lodu morskiego. Głównym z nich jest Antarktyczny Prąd Okołobiegunowy (ACC). Oddziela on ciepłą wodę subtropikalną na północy od zimnej wody na południu. Chociaż ma on niewielki wpływ na ocean, prąd zwiększa kołowe prądy powrotne, a wzmocnienie gałęzi powrotnych ACC prowokuje napływ ciepłej wody do dryfującego lodu– donosi służba prasowa instytutu.

Stałe obserwacje na Antarktydzie prowadzą specjaliści z Centrum Informacji Lodowej i Hydrometeorologicznej AARI. Według nich pod koniec lutego 2023 r. powierzchnia lodu morskiego Antarktydy wynosiła około 1,8 mln kilometrów kwadratowych - to najniższy zasięg lodu morskiego zarejestrowany na Antarktydzie od 1979 roku. Lód pozostały po letnim topnieniu zachował się głównie w morzach Weddella i Amundsena, w pozostałych morzach pozostał tylko wzdłuż wybrzeża. Ogólnie rzecz biorąc, w sezonie letnim 2022-2023, według AARI, minimalną pokrywę lodową w ciągu ostatnich 7 lat zaobserwowano również na Oceanie Południowym otaczającym Antarktydę - 2,23 mln kilometrów kwadratowych.

Specjaliści AARI przypominają, że na południowej półkuli Ziemi zima kończy się we wrześniu, kiedy powierzchnia lodu morskiego na Antarktydzie osiąga swoje maksimum - około 18-19 mln km kwadratowych. Każdego roku w okresie od grudnia do lutego następuje letnie topnienie lodu morskiego wokół Antarktydy i zwykle powierzchnia lodu zmniejsza się do 3 milionów km kwadratowych, czyli znacznie więcej niż w ostatnich latach.

Oprócz częstszych napływów wody z regionów subtropikalnych, naukowcy wymieniają ogrzewanie subglacjalne wzdłuż wybrzeża kontynentu w sektorze Pacyfiku jako przyczyny ocieplenia Antarktydy. Znajduje się tutaj najpotężniejsza część arktycznego pasa wulkanicznego. Jednocześnie litosfera w tym obszarze jest przerzedzona, co pozwala magmie unosić się blisko powierzchni. Wraz z aktywacją całej prowincji wulkanicznej, masowe erupcje przyczyniają się do wzrostu tempa topnienia lodu morskiego.