Wszystko wskazuje na to, że wkrótce nad powierzchnią Księżyca będą latać latające spodki. Nie będą to jednak wytwory pozaziemskiej cywilizacji ale naszej nauki. Eksperci przetestowali już podobny mechanizm w laboratorium na Ziemi. Latający spodek będzie mógł latać z wykorzystaniem siły odpychania elektrostatycznego.

Podczas gdy zwykle myślimy o latających spodkach jako statkach używanych przez kosmitów w filmach science fiction, naukowcy z MIT proponują wykorzystanie jednego ze swoich projektów do eksploracji Księżyca. Jak zapewniają twórcy, urządzenie to jest w stanie unosić się nad powierzchnią Księżyca dzięki sile odpychania elektrostatycznego.

Księżyc nie posiada ochronnej atmosfery, więc jego powierzchnia jest bezpośrednio wystawiona na działanie plazmy kosmicznej i promieni ultrafioletowych ze Słońca. Prowadzi to do tego, że jego gleba staje się naładowana dodatnio i pył księżycowy wznosi się na metr nad powierzchnię - ten sam efekt występuje, gdy naładowany statycznie grzebień przyciąga włosy do siebie.

Już wcześniej naukowcy proponowali wykorzystanie tego zjawiska w szybowcu kosmicznym, który mógłby badać powierzchnię obiektów atmosferycznych. Założono, że gdyby skrzydła szybowca były pokryte materiałem takim jak mylar, to dodatnio naładowana powierzchnia księżyca i szybowca odpychałyby się nawzajem, powodując lewitację.

Chociaż taka konfiguracja mogłaby działać na małych asteroidach, według twórców MIT grawitacja na większych ciałach niebieskich, takich jak Księżyc, nadal pociągałaby szybowiec w dół. Dlatego urządzenie podobne do latającego spodka jest bardziej odpowiednie dla satelity ziemskiego. Bezzałogowy pojazd będzie w stanie zwiększyć siłę odpychania elektrostatycznego, emitując wiązki ujemnie naładowanych jonów na zewnątrz i nadając sobie ładunek dodatni, jednocześnie emitując dodatnio naładowane jony w dół na powierzchnię Księżyca, zwiększając jego ładunek dodatni.

Jony te będą dozowane przez dysze na miniaturowych pędnikach jonowych w górę iw dół, które mogą zasilać ciecz jonową (stopioną sól) pochodzącą z podłączonego zbiornika pokładowego. Takie silniki są już wykorzystywane do manewrowania małymi satelitami w przestrzeni kosmicznej.