Satelitarne obserwatoria słoneczne zarejestrowały sporej wielkości koronalny wyrzut masy(CME), który wyzwolił się, jako skutek erupcji protuberancji. W efekcie chmura dosyć wolno poruszającej się plazmy została wyrzucona w kierunku północnym gwiazdy, ale mała jego cześć może dotrzeć do naszej planety.

Gdy do tego dojdzie będzie to kolejna burza magnetyczna w wyniku koronalnego wyrzutu masy, którego komponent napiera na ziemską magnetosferę powodując średniej wielkości burzę magnetyczną. Tego samego należy się spodziewać w tym przypadku.

Obecnie na tarczy słonecznej znajdują się trzy znaczące grupy plam. Pozycję na wprost naszej planety zajmuje grupa plam 1791. Konfigurację magnetyczną najbardziej sprzyjającą powstawaniu rozbłysków ma grupa 1793, która dopiero wchodzi na widoczna z Ziemi tarczę Słońca. Za to region 1794 wychodzi z widoku na naszą planetę. Szacuje się, że może dojść do rozbłysku M, na co daje się 25% szans.