Sonda Venus Express pozwoliła ekspertom Europejskiej Agencji Kosmicznej na prowadzenie unikalnych obserwacji planety Wenus.  Jak się okazało, jonosfera, czyli region zjonizowanego gazu otaczającej główną część atmosfery, znajdująca się po zacienionej stronie planety jest napompowana jak ogon komety.

Kształt i gęstość jonosfery zależy od planetarnego pola magnetycznego. Na przykład, jonosfera Ziemi, która charakteryzuje się silnym polem magnetycznym charakteryzuje się względną stabilnością.  Wenus nie ma pola magnetycznego, dlatego kształt jej jonosfery zależy głównie od wpływającego na nią wiatru słonecznego.

W sierpniu 2010 roku, statek kosmiczny obserwujący Słońce, Stereo-B odnotował spadek gęstości wiatru słonecznego, który trwał 18 godzin.  Zmniejszenie gęstości wynosił 0,1 na centymetr sześcienny, co jest poniżej wartości normalnej o 50. Wenus Express zarejestrował wtedy anomalię jonosfery na nieoświetlonej stronie planety, przybrała ona postać, podobną do kształtu kometarnego warkocza.

Obserwacje te położyły kres sporom dotyczących udziału ciśnieniu wiatru słonecznego na ruch plazmy jonosferycznej.  Naukowcy sugerują, że efekt ten można zaobserwować także w okolicy innych planet pozbawionych pola magnetycznego, na przykład Marsa.