Izraelską sceną polityczną wstrząsnął kolejny fundamentalny spór polityczny. Tym razem poszło o uznanie Izraela za "państwo żydowskie". Przeciwnicy premiera Netanjahu twierdzą, że to oburzające i rasistowskie prawo, które jest wymierzone w nieżydowskich obywateli Izraela.

Jak wiadomo, o Żydach nie wolno pisać źle, a każdy, kto zwerbalizuje o nich coś krytycznego, choćby miał rację, jest obwołany domyślnie przebrzydłym antysemitą, z którym w najlepszym wypadku nie ma sensu dyskutować, a nawet trzeba takiego izolować. Doprowadziło to do takiej sytuacji, że publicyści na świecie, albo piszą o Izraelu dobrze, albo w ogóle i generalnie boją się pisać jak jest.

A jest tak, że naród, który był jeszcze niedawno bestialsko mordowany przez niemieckich narodowych socjalistów, zaczyna się niebezpiecznie upodabniać pod wieloma względami do swoich oprawców sprzed 70 lat. Na terenie Izraela mamy przecież pełnowymiarowe getto porównywalne do tego warszawskiego - Strefę Gazy.

I teraz być może będziemy mieli też prawo na wzór znanego mieszkańcom wojennej Warszawy prawa "Nur fur Deutsche", dzielące obywateli na lepszych – wtedy aryjskich, dzisiaj żydowskich i gorszych, czyli całą resztę. Wyobraźmy sobie jaki jazgot pojawiłby się w polskich mediach, gdyby parlament planował ustawowo określić, że Polska to kraj tylko dla Polaków. Oburzeniu nie byłoby końca, ale skoro sprawa dotyczy Izraela...

Premier Benjamin Netanjahu odpiera zarzuty o próby budowy "żydowskiego apartheidu" twierdząc, że ustawa stwierdzająca, że Izrael to "państwo żydowskie" nie ma za zadanie dzielić społeczeństwa. W państwie Izrael jest jego zdaniem równość zagwarantowana dla wszystkich obywateli. Jednak Netanjahu sformułował również takie pojęcie jak "prawo narodowe", które jest jego zdaniem przywilejem wyłącznie dla Żydów.

Doprawdy trudno nie dostrzegać tutaj pewnych analogii, a gdy jeszcze przeanalizuje się doktrynę zwaną "syjonizmem", to dopiero można nabawić się niebezpiecznych skojarzeń, o których dla bezpieczeństwa, lepiej w dzisiejszych czasach nie pisać zbyt wiele.