Huragan Patricia, który uderzył niedawno między innymi na Meksyk i południowe stany USA, stał się najpotężniejszym huraganem w historii śledzenia huraganów. Meteorolodzy z USA zaproponowali potem zmianę skali pomiaru uszkodzeń huraganów, która przyjęła się w latach 70 ubiegłego wieku, a wymyśloną przez Herberta Saffira i Roberta Simpsona.

Skala ta, stosowana od 1973 zawiera 5 kategorii i jest oparty na prędkości wiatru w centrum wiru i wysokości fali powodziowej. Maksymalna kategoria piąta jest przypisany do huraganu, gdy prędkość wiatru przekracza prędkość 70 m/s. Szkody spowodowane przez ten huragan są uważane za katastrofalne. Sugeruje to konieczność ewakuacji ludności z obszarów przybrzeżnych, ze względu na możliwość zniszczenia wszystkiego i zdarcia do gołej ziemi każdej infrastruktury z betonową włącznie.

Huragan Patricia okazał się jednak nowego rodzaju zjawiskiem. Zarejestrowana prędkość wiatru stałego wynosiła aż 90 m/s, a w porywach nawet do 110 m/s. To aż o 20 m/s większa prędkość niż maksymalne kryterium dla huraganu piątej kategorii.

^{Oko huraganu Patricia - źródło: NASA}

Ponadto w przypadku huraganu Patricia prędkość wiru ewoluowała od pierwszej do piątej kategorii w zaledwie jeden dzień. Naukowcy proponują, aby dodać do skali Saffira-Simpsona kolejną, szóstą kategorię, w celu określania najbardziej potężnych huraganów, których niestety nie brakuje w ostatnich latach na oceanach świata.