Aktualnie nauka uznaje, że człowiek powstał w Afryce Południowej ponad 200 tysięcy lat temu. Oczywiście granicę tą będziemy jeszcze wielokrotnie przenosić wstecz. Na razie po prostu nie mamy dowodów na to, że homo sapiens nie istniał jeszcze wcześniej. Pytanie, jakie teraz należy zadać dotyczy przyczyn bardzo długiego pozostawania człowieka w Afryce.

Wszystko wskazuje na to, że ludzie wyszli poza Afrykę dopiero 70 tysięcy lat temu. Biorąc pod uwagę fakt jak wiele zmieniło się u nas w ciągu ostatnich pięciu tysięcy lat wydaje się czymś wysoce nieprawdopodobnym, aby gatunek ludzki istniał przez 130 tysięcy lat bez potrzeby ekspansji. Ostatnie spostrzeżenia naukowców opublikowane w ostatnim numerze prestiżowego pisma New Scientist przynoszą więcej zrozumienia dla tego fenomenu.

Według naukowców barierą powodującą izolację gatunku był klimat. Pustynny Półwysep Arabski stanowił barierę trudną do przejścia. Dopiero, gdy 70 tysięcy lat temu zrobiło się bardziej wilgotno pomogło to przesunąć znacznie obszar występowania ludzi. Mniej więcej wtedy pierwsi ludzie osiedli się na terytorium dzisiejszego Iraku. Europa została zasiedlona później niż Indie i południowo wschodnia Azja.

Następne postępy w ekspansji naszego gatunku były uzależnione od czasowych zmian klimatu. Okresy glacjalne powodowały spowolnienie rozwoju homo sapiens. Około 15 tysięcy lat temu ludzie byli już i w Australii i w obu Amerykach. Mniej więcej w tym samym czasie doszło do zasiedlenia północy naszego kontynentu.

W czasach dzisiejszych może się wydawać, że wywarcie dużego wpływu na liczebność populacji ludzkiej nie jest możliwe tylko poprzez zmiany klimatu. Wydaje nam się, że technologia pozwoli nam na przetrwanie. Jednak gdyby doszło do dużych zmian klimatycznych skutkujących zlodowaceniem lub wręcz przeciwnie zbyt wysoką temperaturą można założyć, że warunki życiowe mogą być na tyle nie do zniesienia, iż ponownie nastąpią wielkie migracje ludności.

Źródło: New Scientist