Gigantyczna góra lodowa A23a zmierza na kolizyjny kurs z wyspą!
Image

Największa góra lodowa świata A23a, o powierzchni przekraczającej 3500 kilometrów kwadratowych i klifach lodowych sięgających 400 metrów wysokości, zbliża się do brytyjskiego terytorium zamorskiego - Wyspy Południowej Georgii. Według najnowszych pomiarów, wykonanych w styczniu 2025 roku, kolos znajduje się zaledwie 280 kilometrów od wyspy, a naukowcy przewidują, że może do niej dotrzeć w ciągu najbliższych 2-4 tygodni.
Historia tej niezwykłej góry lodowej sięga 1986 roku, kiedy oderwała się od lodowca szelfowego Filchnera na Antarktydzie. Przez ponad trzy dekady pozostawała unieruchomiona w Morzu Weddella, aż do 2020 roku, kiedy rozpoczęła swoją podróż na północ. Na początku 2024 roku została uwięziona w oceanicznym wirze znanym jako kolumna Taylora w pobliżu Orkadów Południowych, by w grudniu tego samego roku wyrwać się i kontynuować swoją wędrówkę w kierunku Georgii Południowej.
Kapitan statku rządowego Pharos, Simon Wallace, nie kryje obaw związanych z obecną sytuacją: "Góry lodowe są z natury niebezpieczne. Byłbym niezwykle szczęśliwy, gdyby ta całkowicie nas ominęła." Jego niepokój nie jest bezpodstawny - w 2004 roku inna masywna góra lodowa, A38, osiadła na mieliźnie w pobliżu Georgii Południowej, powodując katastrofalne skutki dla lokalnej fauny. Tysiące pingwinów i fok straciły wówczas dostęp do swoich żerowisk, co doprowadziło do masowego wymierania zwierząt.
Brytyjska Służba Antarktyczna (BAS) prowadzi intensywne badania nad wpływem A23a na lokalne ekosystemy. W grudniu 2024 roku naukowcy na pokładzie statku badawczego RRS Sir David Attenborough pobrali próbki wody w różnych odległościach od góry lodowej. Dr Laura Taylor, biogeochemik z BAS, wyjaśnia: "Próbki pomogą nam określić, jakie formy życia mogą rozwinąć się wokół A23a i jak wpływa ona na zawartość węgla w oceanie oraz jego wymianę z atmosferą."
Topniejące góry lodowe uwalniają do wód oceanicznych znaczne ilości składników odżywczych, takich jak żelazo i azot, co może stymulować rozwój fitoplanktonu. Te mikroskopijne organizmy odgrywają kluczową rolę w morskim łańcuchu pokarmowym i przyczyniają się do sekwestracji węgla z atmosfery. Jednak pomimo potencjalnie pozytywnego wpływu na niektóre aspekty ekosystemu morskiego, największym zagrożeniem pozostaje możliwość zablokowania tras migracyjnych zwierząt morskich.
Naukowcy rozważają różne scenariusze rozwoju sytuacji. A23a może osiąść na mieliźnie w pobliżu wyspy lub rozpaść się na mniejsze fragmenty, które mogą stanowić długotrwałe zagrożenie dla żeglugi i lokalnych siedlisk. Ruch tej masywnej góry lodowej przyciąga globalną uwagę nie tylko ze względu na jej rozmiary, ale także dlatego, że jest świadectwem rosnącej niestabilności antarktycznych lodowców szelfowych.
- Dodaj komentarz
- 1371 odsłon